Zijn hart gaat uit naar ronkende motoren. Hij laat ze aan de wijde omtrek horen, het liefste in een zoele zomernacht.
Het optimale koppel is zijn streven.
Hij kan genieten van de pure kracht. Dan schiet hij op zijn achterwiel naar voren. Zo’n actie kan niet iedereen bekoren: zijn liefje vindt het dom en ondoordacht.
Het optimale koppel is haar streven.
Dat zij op macho’s valt is een gegeven, op ruwe bolsters met een blanke pit, maar zij verlangt ook diepgang in het leven. Dit motorbeest heeft zij al afgeschreven: het is een lege huls waar lucht in zit.
Voor het vijftiende jaar op rij is hier het pi-sonnet van Niels Blomberg op pi-dag
Marjolein Faber is minister van Asiel en Migratie. Faber is een Latijnse beroepsnaam voor smid of timmerman. Een Latijns gezegde luidt: Nomen est omen, de naam is een teken.
Na een viertal publicaties in eigen beheer verscheen onlangs van Bart Adjudant bij Uitgeverij Liverse de bundel: 'Een vers is als een vat gedestilleerd'
Lichte gedichten Bart Adjudant 102 pagina’s
Prijs: € 15,95 ISBN 978 94 92519 92 4
Over de bundel:
Een Vat vol ambachtelijk gerijpte verzen. Rijk bouquet, soepel in de mond en steevast een glimlachopwekkende afdronk. Bart Adjudant is Grand Cru!
FRANK VAN PAMELEN
Light verse heet in het Nederlands ‘plezierdicht’. Zelden zal de lezer het plezier dat de dichter bij het schrijven ervaren moet hebben zo kunnen navoelen als in het werk van Bart Adjudant. Veeleisende versvormen als sonnet en rondeel voegen zich als vanzelfsprekend naar de veelal verrassende wending die hij voor ons in petto heeft.
Dat hij evenwel ook een ernstiger toon aan kan slaan, blijkt uit het ontroerende sonnet waarmee de bundel besluit. Van Bart Adjudant valt nog veel te verwachten.
JEAN PIERRE RAWIE
De bundel is te koop bij iedere boekhandel, (natuurlijk kiest u een lokale), of rechtstreeks bij Liverse.
Als u een gesigneerd exemplaar wilt, al dan niet met een opdracht, kunt u dat bij Bart bestellen (bartadjudant(a)ziggo.nl).Er komen dan wel €4,12 verzendkosten bij. Of u komt naar een van zijn optredens, bijvoorbeeld naar de bundelpresentatie bij Pictura in Groningen op 27 maart, georganiseerd door boekhandel Godert Walter.
De lak was verweerd door de regen en wind Maar hoogte is niet waar ik vrolijkheid vind Ben één keer zowat van een steiger gepleurd
Ik zocht naar een schilder, heb weken gespeurd De aannemers werden door angsten verblind Geen klusjesman die aan zo'n hoogte begint Hun stront door een RAL-tint of zeven verkleurd
Mijn vrouw bleef mij dwingen, heeft maanden gezeurd Ik zei dat ik bang was, zij ging door het lint ´Ben jíj nou een kerel, je lijkt wel een kind!´ Ik klom op de ladder door doodsangst verscheurd
Ik kreeg een idee en dat heeft mij gered Heb alles gewoon in de grondverf gezet
'Kijk daar nou die schatjes de bar binnen zweven' Ik draaide me om, ze had niet overdreven Een laagje thermiek op de vloer leek het wel
Hij zei: 'ik doe Rechten', zij zei: 'oh vertel!' Zo raakten hun werelden langzaam verweven Ze werden magneten, ze bleven maar kleven Wat keken ze gretig, wat straalden ze fel
Wij voelden de vonken, we volgden het spel Het stond op de deuren en ramen geschreven: Dit afspraakje duurt nog de rest van hun leven En iedereen wist het, behalve dat stel
Zij staarden slechts, stamelden, alles vergetend Een jongen, een meisje, zo heerlijk onwetend
Een kleermaker (haute couturier) rapporteert: 'Een goed ogend maatpak is altijd een pré De stijlvolle heer die die stelregel eert En elke persoonlijke aanval pareert Laat mannen verbleken in prêt-à-porter'
slaap, eet en drink. Ik denk niet veel en als ik denk, denk ik aan niets.
Gebroken dromen worden heel; het eiland wekt het kind in mij. De wind verleidt en streelt. Ik speel!
De wolken dartelen voorbij. Ik kus de herfst en voel me vrij.
Steven van der Burg: "Dit rijmpie zond ik naar een verhalenwedstrijd van het Texelfonds. Hoewel het niet echt een verhaal is (en het woord Texel er niet in voorkomt), werd ik als een van de zes genomineerden toch uitgenodigd het te komen voorlezen op de verhalenmiddag in de bioscoop van Den Burg. Niet gewonnen. De PC Hooftprijs trouwens ook niet."
Ik raak steeds meer aan Oostenrijk gehecht Ik dans de wals en doe aan wintersporten Ik drink veel schnaps en eet hier sachertorte Die lederhosen staan mij ook niet slecht
En na dat ongelukje bij het rodelen Bleek ik ineens verrassend goed te jodelen
De koffiebonen zijn verbazend schaars op het moment Vervelend als je, net als ik, verslaafd aan koffie bent Ik zocht en zocht maar nergens bleek een voorraadje te zijn Bij Jumbo niet, bij Ekoplaza, Spar noch Albert Heijn Ten slotte heb ik mij er moedeloos bij neergelegd Zo kwam ik als vanzelf weer bij de slijterij terecht
Gesprek tussen Mr. Drs. L.C. Brinkman en Drs. P ter opening van Bulkboek’s dag van de Literatuur Den Haag, 1 maart 1989 (tekst van Drs. P)
B Wie schrijft, die blijft
P Wie leest, die is geweest
B Geweest? Hoezo geweest? Wat wil dat zeggen?
Voor mij klinkt dat bijzonder negatief
P Als ik het dan even uit mag leggen
Verlos ik u wel van dat ongerief
Gesteld, dat men lectuur in handen heeft –
Bijvoorbeeld een roman of een gedicht---
Wel, wat gebeurt er dan?
B dat men beleeft
Wat die lectuur te melden heeft, allicht
P Dat heeft u zeer scherpzinnig opgemerkt
Het blijkt dat u zich ophoudt met cultuur
B Jawel, maar daartoe blijft het niet beperkt
De volksgezondheid geeft me rust noch duur
En verder nog…
P Kortom, u heeft het druk
Maar nu terzake weer. De mens die leest
Kan dan en later spreken van geluk
Die is in zijn lectuur op reis geweest
En kent een wereld die een ander mist
Ik kan het ook nog anders formuleren
Die is als ’t ware geestelijk toerist
En heeft iets voor, dat mag men wel beweren
Die is geweest waar velen nimmer komen
Vandaar: wie leest…
B Ja goed, gesnapt, accoord
Maar waarom niet een ander rijm genomen?
Bijvoorbeeld geest, een indrukwekkend woord
Wie leest, verrijkt de geest, hoe lijkt u dat?
P Hier horen wij nu eens een spreker die…
B Wie leest die is geen beest, ik noem maar wat
P Talent heeft, en gevoel voor poëzie
B Wie leest, is onbevreesd zou ook wel kunnen
Wie leest, geniet het meest is lang niet gek
P Ik zou u graag een uurtje spreektijd gunnen
Maar drie minuten staan voor dit gesprek
B Men leest ook in Uitgeest en Avereest
Waardoor men van zwaarmoedigheid geneest
P Er eindigt veel, dat geef ik toe op –eest
B En wie een studie niet voltooit, die sjeest
P Nu is er welgenoeg geznuwpeesd
B Dus hier begint het literaire feest