Het vrije vers

 

Ze koesteren de zachte moordenaar

met wie ze zonder angst het leven delen

die plotseling van lusteloos vervelen

tot doodslag overgaat in ’t openbaar

 

en die vervolgens zonder commentaar

hun schoot opzoekt om daar onder het strelen

de rol van de onschuldige te spelen,

voor niemand in de wereld een gevaar

 

Is er een muis gesmoord, een mus gekeeld?

hoeveel, hoe vaak, het maakt niet uit: men streelt

de zachte heerser over dood en leven

 

Misschien is deze aaidwang van de mens

de uiting van een diep verborgen wens

om ongestoord aan driften toe te geven

 

 

Ik hoestte heel de dag, tot ’s avonds laat

En dacht: nu heeft het virus mij te pakken

Maar toch liet ik de moed niet zo maar zakken

Ik vroeg een KNO-arts goede raad

 

Het was een last die van mijn schouders viel:

Het hoesten komt gewoon van Tata Steel

 

 

Er was een man met 17 complexen,

en elke avond telde hij ze na.

Want hij wou weten: hekseniet of hekse?

Als hij ze dan weer had dan zei hij: ja!

 

Maar oppunavund warentur maar zestien.

Zun vrouw zei ‘Kijkus in je andere broek’.

Maar hij sprak heel beslist ‘Nou geen gekles, Fiien,

ik benniegek, me zeventien is zoek!’

 

Hij dacht gekweld: waar kannut zijn gebleven,

het is de doodsteek voor mun kummensens,

zonder dat zeventiende kank niet leven,

ik bennikswaard, ik ben geen halluf mens.

 

Zij eega sprak al spoedig van zijn eksje,

maar hij zocht voort, in kolenkast en bad,

want ’t was maar niet zo’n doodgewoon complexje,

het was het allermooiste dattie had.

 

Ach, dacht de man, het is een penitentie.

Wat kannik doen? Ik voel me zo onthand.

Wel, dacht de man, ik plaats een advertentie,

ik plaats een advertentie in de krant.

 

 

Verloren maand. Gaand van hier tot ginder,

om elluf uur, op voorb. lijn 4,

gebr. complex, slechts wein. waard voor vinder,

maar voor verl. veel, want souv.

 

Reeds daags daarna is het teruggekomen,

keurig gevouwen, onder envelop.

Kijk, schreef de dame die het had gevonden,

hier is het, hoor, knap nou maar gauw weer op.

 

U moest die man zien, niet weer wrang of nukkig,

maar fris en monter en van zessen klaar,

hoogst onbekommerd en volmaakt gelukkig.

Hij had ze alle 17 weer bijmekaar!

 

Wanneer dit lied u een moraal mag leren:

complexen zijn veel kostbaarder dan goud,

en lang niet altijd helpt u adverteren.

Als u ze hebt, zorg dan dat u ze houdt.

 

 

 

Vandaag in de Poezie-kalender van Plint...
Met dank aan Judith van den Helder om dit gedicht hier te mogen plaatsen.

 

 

Mijn huis is aan een verfje toe

Het bladdert af als pulp

De aanblik zelf al maakt me moe

Ik zoek dus schildershulp

 

En na wat zoeken is daar Jan

Wie had dat ooit gedacht

Die kan er denk ik best wat van

Een heel ervaren kracht

 

De ladder staat op het balkon

Jan pakt zijn lak en loog

Zijn kuiten glimmen in de zon

dan klimt hij rap omhoog

 

En hoger klimt hij, naar het dak

Steeds verder van het erf

Hij zet kozijnen in de lak

En tovert met de verf

 

Ik zie een prachtig onderstel

als ik naar boven tuur

Dat wil ik ieder voorjaar wel

Zo'n stijger aan de muur

 

 

Boeiende bezigheid!

Leve de bouwstenen

Ook bij de oudjes

Is ’t spel populair

 

Pas werd ik lid van een

Legofilieclubje

Dus is mijn werk nog

vrij elementair

 

 

Ik ben beslist geen fan van victim blamen

Maar toch beschouw ik het als eigen schuld

Als Engels onze woordenschat zo vult

Dat het de rol van omgangstaal kan claimen

 

Dat ook de crimineel het overneemt

Bleek laatst toen men mijn racefiets had ontframed

 

 

Het Universum, het zal ooit niet meer bestaan
Het zal bevriezen maar het kan ook imploderen
We wachten het maar af, de tijd zal het wel leren
Miljarden jaren nog, maar eens is het gedaan

 

Geleerden zijn het eens het lijkt hen onvermijdelijk
Zo blijkt het leven ná de dood toch ook weer tijdelijk

 

 

 

Ik vind dus dat de Tweede Kamer zeurt
Omdat die Pieter mij vaak zat te dollen
Zie ik hem graag mijn kabinet in rollen
Ik sprak alleen een beetje voor mijn beurt

 

Na 'functie elders' hield ik me nog groot
Met stug ontkennen zou het wel weer lukken
De Kamer wilde echter alle stukken
En toen moest ik toch met de billen bloot

 

Een leugentje van niks kost me mijn baan
Zo een die ze bij Donald niet eens telden
Wat moet ik ze in Brussel nu gaan melden
Zelfs Boris blijft na Brexit rustig aan

 

Vertrouwen komt te voet en gaat te paard
Maar vooralsnog geef ik me niet gewonnen
De torenstrijd is nog maar net begonnen
Het glas halfleeg ligt niet zo in mijn aard

 

Ik zoek nu eerst een leuke job voor Kaag
Wel elders, anywhere but in Den Haag

 

 

STEM (Stichting Taalpodium Emmen) organiseert LICHTVOETIG V, het vijfde Open Nederlands Kampioenschap Light Verse-dichten.

 

Het kampioenschap bestaat uit twee onderdelen:

-inzending van 3 gedichten in een vaste vorm

-een openbaar optreden voor publiek en een deskundige jury op zondag 31 oktober 2021 om 14.00 uur bij Eetcafé Groothuis, Stationsstraat 75 in Emmen.

 

Van de beste ingezonden gedichten wordt door STEM een light verse-gedichtenbundel uitgebracht.

 

Aan de wedstrijd is voor de eerste prijs een geldbedrag verbonden van € 300,-- de tweede prijs bedraagt € 200,-- en de derde prijs bedraagt € 100,--.

 

 

Meedoen kan onder de volgende voorwaarden:

De jury verwacht inzendingen van drie niet eerder in druk verschenen light verse-gedichten in een vaste vorm. Met vaste vorm wordt bedoeld o.a. het ollekebolleke, de sonnettette, een sonnettine, een sonnet in welke vorm dan ook, de villanelle, het onzijn of wat er op dit gebied ook maar gebruikelijk is.

 

 

-De gedichten dienen te worden geschreven in het Nederlands of in een streektaal.

 

-De inzendingen worden beoordeeld door een jury onder voorzitterschap van Light Verse- dichter Ton Peters, met dichter/schrijver Nicolette Leenstra, light-verse dichteres Inge Boulonois en de tweevoudig Nederlands Kampioen Light Verse-dichten Machiel Pomp.

-De selectie-jury selecteert op basis van anonimiteit.

-De selectie-jury selecteert de gedichten die in de bundel worden opgenomen.

-De selectie-jury en een dag-jury bepalen op 31 oktober 2021 de winnaar. Inzenders waarvan gedichten worden opgenomen in de bundel ontvangen persoonlijk bericht en krijgen een exemplaar van de bundel.

 

-Met het inzenden van de gedichten stemt een inzender in met mogelijke publicatie.

-Het copyright blijft bij de auteur.

 

De shortlist van de beste inzendingen wordt bekendgemaakt op uiterlijk 1 oktober 2021.

Over de uitslag wordt niet gecorrespondeerd.

 

De inzenders waarvan de bijdragen als beste worden beoordeeld worden uitgenodigd hun voordracht in de finale te Emmen te doen op zondag 31 oktober 2021.

Extra finale-eis: Van de finalisten verwacht de jury een light-verse gedicht over een actueel item van dat moment.

-Insturen/mailen van de gedichten is mogelijk tot 01-08-2021.

-Inzendingen kunnen worden gemaild naar Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. of worden gezonden naar Secretariaat STEM., t.a.v. mevrouw H.J. Katerberg, Laan van de Eekharst 213, 7823 AE Emmen.

-Bij de inzending dient men naam, adres, woonplaats, telefoonnummer en e-mailadres te vermelden.

 

Nadere informatie:

-Stichting Taalpodium Emmen

-www.taalpodiumstem.nl

-Facebook: STEM Taalpodium Emmen

 

 

 

 

 

Djiezes! Ik knap!  

 

de ergste aller dagen: 1 april

ik weiger om vandaag uit bed te stappen

uit angst voor flauwekul en dito grappen

de dekens bieden dekking, ik lig stil

 

ik krijg in bed gezelschap van m'n vrouw

ze zegt op 1 april: 'ik hou van jou'

 

 

 

 

Ik ben onbevangen

Je ziet mijn verlangen

Dus kom nu maar snel

 

Je puntige snuitje

Die drup aan je tuitje

Dat prikkelend spel

 

En nu je me nadert

Mij bijna dooradert

Ik zuig je, ik zwel

 

Jij komt bij me binnen

Ik laat me ontginnen

Ontzegel mijn vel

 

Voor eeuwig wij samen

Ik teken het amen

Voor altijd een stel

 

Voordat ik je kende

Vergrendeld, ellende

Het jaar was een hel

 

Maar nu ik de zon wek

O Pfizer BioNTech

Mijn levensgezel

Nu red ik het wel

 

 

Ach, kon het maar als vroeger zijn!

Geen dokter en geen chirurgijn

heeft er een passend medicijn

ter leniging van minnepijn

 

Ik liet je vallen met een bons

Nu is het anders tussen ons

Je kijkt met een gebarsten frons

 

Mijn ziel heeft onvoldoende eelt

voor zo’n versplinterd spiegelbeeld