Thuisreis
RawPixel.com
 
De Spaanse Costa Brava met haar hagelwitte stranden
Wij snoepen calamares op een schaduwrijk terras
En zitten ondertussen lekker aan ons derde glas
Het is geen wonder dat wij dag na dag steeds hier belanden
 
De hitte van Caïro aan de rand van de woestijn
We gaan naar het Museum en vervolgens, nogal wiedes,
Bezoeken wij de Sfinx en de beroemde piramides
Geloof dat wij door al die oudheid overdonderd zijn
 
New York heeft Central Park, de Sacré-Cœur staat in Parijs
In Londen staat the London Eye, voor wie daar wél van houdt
Te Barcelona wordt nog steeds aan Gaudí’s kerk gebouwd
Beijing heeft de Verboden Stad, het keizerlijk paleis
 
Ik maakte verre reizen met een wijntje voor de buis
Mijn favoriete plek op aarde is nog altijd: thuis
 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Waanzin (Veens sonnet)



Naar Brecht


Bij leven religieus tot op het bot
werd deze vrouw door plichtsbesef versleten:
haar centen voor de armen opgepot
en ook gaf zij wie honger leden eten.

Ja, deze moeder was waarachtig groot:
acht kinderen had zij op aard gezet.

Zij wist zich door de HEERE steeds verblijd.
Haar einde kende enkel bitterheid.

Want wat zo sterk stond, lag toen ziek in bed;
Geen mens ontsnapt tenslotte aan de dood.

En grienend, kermend, trachtte zij verbeten
een "Onze Vader", maar bij 't levensslot
was zij de woorden van 't gebed vergeten
en dat ontnam mij mijn geloof in God.