Wie schrijft er tegenwoordig nog sonnetten
De versvorm staat te boek als achterhaald
Er wordt niet naar pentameters getaald
Men gruwt van vaste vormen en hun wetten
 
Zo’n volta, niemand die er nog om maalt
Gedachtenspinsels op een metrum zetten
In rijmende octaven en sextetten
Besmuikt wordt er door velen om gesmaald
 
Toch wordt het klinkdicht soms nog wel gehoord
Waar aandacht voor het ambacht is gebleven
Die veertien regels zullen nimmer sneven
 
De Ars Poetica zal overleven
Een fraaie zin, een welgekozen woord
Leeft in gedachten soms nog jaren voort
 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Kerstdiner

kerstdiner

’t Is ieder jaar dezelfde vraag: wat mag niet in de schalen?
Jan eet geen kaas, Piet wil geen worst, Klaas houdt niet van garnalen.
Voor Joachim is elke vorm van rauwkost uitgesloten.
Bob lust wel alles, maar hij heeft een allergie voor noten.
 
Ook groente is een heel gedoe: Mien lust geen sperziebonen,
Maud wil geen groene bloemkool en Roberto geen gewone,
Niels geen gekookte worteltjes en Willemijn geen kroten.
Bob eet het allemaal, maar ja, die allergie voor noten.
 
De religieuze eisen blijven ieder jaar weer boeien:
Sharifa eet geen varkens en Parvati eet geen koeien.
En vegan Willem-Jort eet niets dat wandelt op vier poten.
Bob vindt het best, maar waarschuwt nog een keertje voor de noten.
 
Het resultaat is heerlijk en laat ieder in zijn waarde.
Dit gastronomisch kerstbestand brengt vrede op de aarde.
Een wanklank is er wel helaas; Bob voelt zich best wel klote,
want in het grand dessert zit toch een heel klein beetje noten.