Met regelmaat heb ik een trieste dag
zo zwaar als lood en haast niet door te komen
gevuld met bitterzoete onderstromen
en zoute tranen, soms een wrange lach.
Zo’n dag waarvan ik enkel maar kan hopen
dat hij voorbijgaat zonder ongeluk
of ander soort ellende aan mijn juk;
hij kan niet vlug genoeg zijn afgelopen.
En ’s nachts in bed -getreiterd door fantomen-
waar ik nog steeds die zwarte spinsels vlecht
in plaats van kalm en rustig weg te dromen,
voel ik haar warmte naast me en ze zegt
heel zachtjes met haar lippen bij mijn oor
~Slaap lekker schat, het wordt wel beter hoor.~
(Schilderij Toulouse-Lautrec 'In bed'1893)
Warmte
- Gegevens
Uit het archief
Soldaat
Soldaat, soldaat, soldaat, een hele rij.
Hier schittert en marcheert de bloem der natie.
Al lijkt er in het peloton geen plaatsie,
er past er altijd nog wel eentje bij.
Ze vechten met de waarheid aan hun zij.
Hun uniform toont weerbaarheid en gratie.
Al hebben velen al een decoratie,
er past er altijd nog wel eentje bij.
Dan gaan rebellen in de jungle schieten.
Ze zitten overal, zijn niet te pakken.
De brieven naar het thuisfront blijven blij.
De hitte, koorts, de beten van muskieten.
Veel maten worden afgevoerd in zakken.
Er past er altijd nog wel eentje bij.