Ik moest toch maar eens stoppen met dat roken.
Dus naar een cursus voor de laatste sigaret.
Helaas heb ik er weinig opgestoken,
behalve stiekem twee op het toilet.
Mijn discipline was van korte duur.
De pleisters brachten ook al geen respijt
en aan mijn lijf geen vreemde naaldpunctuur.
Ik raak ook al mijn zekerheden kwijt.
Nu kauw ik me de hele dag in 't rond,
geregeld grijp ik maar weer in zo’n zak,
stuw overtollig speeksel door mijn mond:
het is echt smerig spul, die pruimtabak.
Toch is mijn wil een krachtig instrument:
Een Camel! Marlboro! Desnoods een Kent!
Niquitine
- Gegevens
- Geschreven door Arjan Keene
Uit het archief
Moeder (Veens sonnet)
Mijn moeder is alweer mijn naam vergeten
Ze heeft nu geen idee meer hoe ik heet
En wat ik doe dat boeit haar ook geen reet
Haar hersenschors is tot de draad versleten
Je hangt eerst negen maanden aan die vrouw
Ze wast ze strijkt ze vouwt je kleine zorgen
Ze veegt de laatste krullen uit je haar
Tot je beseft: haar leven is straks klaar
Je vraagt je af hoe moet dat met haar, morgen
Een oude dag, een ziekbed of een touw
Oom Alzheimer ving moeke met zijn keten
Ik roep haar naam terwijl ik best wel weet
De wereld om haar heen is obsoleet
Ik heb haar lief maar wil zij mij nog heten?
(Enige gelijkenis met het gedicht mijn moeder is mijn naam vergeten van Neeltje Maria Min berust op louter toeval)