Het zal toch niet, het zal toch niet gebeuren
Dat Robert ons alweer te vroeg verlaat
De Varssevelder toont zich wegpiraat
Na tweemaal in een vroege rit te pleuren

Een ellepijp die moet je ook niet scheuren
De eerste week dan hoor jij ongeschaad
Te wachten tot je in de bergen gáát
Doch heden zal de Tour slechts om jou treuren

Maar eens dan rijd je – wij staan dan te juichen –
De koninginnerit, minuten los
En alle concurrenten zullen buigen

Want eens dan word je berggeit, beer én vos
Voor ieder valt de gele droom in duigen
Maar niet voor jou, jij bent de nieuwe Boss!



* Buiten al onze uiterst strenge eigen regels om hebben we dit Tourgedicht al geplaatst voordat de gedichten van De loftrompet alle vier zijn gepubliceerd. Als nieuwkomer heb je nou eenmaal wat privileges! Heb je al iets ingestuurd, dan zullen we dat binnenkort plaatsen en heb je nog niets ingestuurd, mail ons dan op Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Lente

spring
Pexels
 
Het riekt naar lente in het land
Daar in de boom bij ons plantsoen
Schemert het allerprilste groen
Ik ben al wat verbrand
 
Het hoort toch dat ik nu geniet
Die hemelsblauwe schone lucht
De meeuwen in hun felle vlucht
Het is beperkt krediet
 
Een flinterdunne laag geluk
Die in een flits aan flarden scheurt
Van huis en haard en lief gesleurd
Je hele wereld stuk
 
Bij alles wat je kent vandaan
En op een vreemd en kil perron
Met wat er in je armen kon
Want zo snel kan het gaan