De noordenwind stak op en piepte hees
een tijding die eenvoudig was te duiden:
dat hij de barre poolnacht in kwam luiden.
De sledehonden jankten zacht van vrees,
een schooltje orka's rilde onderzees
en ijlings trok de ijsbeer naar het zuiden.
Wij kropen onder stapels dierenhuiden
en kauwden op gepekeld robbenvlees.
Ik lag nog wat te kleumen en te staren,
te bidden dat ik spoedig werd gered.
Zij likte aan de pegels in mijn haren
en wreef mijn lichaam in met walvisvet.
Toen had ik schoon genoeg van dat besparen
en heb de thermostaat voluit gezet.
Uit het archief
Benoeming Dichter des Moederlands
Naast een Dichter des Vaderlands, is er sinds zaterdag ook een Dichter der Nederlanden. Het is schrijver/dichter Joke van Leeuwen, die is benoemd door initiatiefnemer het Algemeen Nederlands Verbond (ANV). Volgens het ANV is de titel in het leven geroepen ,,omdat poëzie een van de manieren is om het publiek bewust te maken van de relatie tussen Nederland en Vlaanderen."
Dit verheugende nieuws overschaduwde de benoeming van Adriaan Remrev tot Dichter des Moederlands door het blad Moesson (het voormalige Tong Tong), wat zeker ook niet onvermeld mag blijven.
Moesson is de spreekbuis van de Indische Nederlanders in ons land, een bevolkingsgroep van ruim 800.000 personen, die in cultureel opzicht jaren achtergesteld is en een marginale positie innam en neemt.
De reden voor het initiatief van een Dichter des Moederlands is, volgens de benoemingsverklaring in Moesson, het feit dat de Indische Nederlanders niet door de Dichter des Vaderlands en Dichter der Nederlanden worden vertegenwoordigd.
Voor hen is immers het voormalig Nederlands-Indië het vaderland.
Nederland was het verre moederland waar zij, gedwongen door de geschiedenis, hun toevlucht moesten zoeken.
Een Dichter des Vaderlands heeft ook het huidige Indonesië niet, dus in dit opzicht bleven de Indische Nederlanders even verweesd achter als ‘de kinderen van Pa van der Steur’*, zoals Moesson in de benoemingsverklaring zegt, terwijl poëzie toch een van de manieren is om het publiek bewust te maken van de relatie tussen Nederland en het voormalig Nederlands-Indië.
Inmiddels hebben verschillende belangenverenigingen van Indo's, Totoks, Petjoeks, Liplaps, Sinjo’s, Serani’s, Toegoenezen, Mardijkers en Blasterans zich enthousiast achter het initiatief geschaard.
* Het weeshuis van Pa van der Steur te Batavia was in het oude Indië een begrip. Het bestaat nog steeds.