Als dichter heb ik nog een hoop te leren
Ik heb niet het talent van Cats of Hooft
De kans is klein dat men naast deze heren
Ook mij na eeuwen lang nog stadig looft
Maar zal ik tot die schare gaan behoren
Dan weet ik dat mijn werk het overleeft
Dan leef ik voort, al is mijn lijf verloren
In 't versje dat u hier voor ogen heeft
Voor de eeuwigheid (omzetrijm)
- Gegevens
- Geschreven door Claus Zigmunt Roternhauer
Uit het archief
De laatste gast
Op 25 januari 1946 werd Patty Scholten geboren
'k Was sterk en jong. Geen mens die mededeelde
dat ik ooit oud en gammel worden zou.
Ik dacht alleen: bejaarden zeuren gauw
over hun makken, echte, ingebeelde.
Opeens was het zover. Ik had een weelde
aan blonde krullen, die verflensten grauw.
Pijn in mijn rug als ik een reistas sjouw.
Verdoemd de tijd die spataders penseelde.
Er is een oplossing. Elk mens wordt tachtig,
maar zonder ziektes, kwalen, iets verdachts.
En daarna sterven we spontaan, eendrachtig.
Een groots verjaardagsfeest. Men speecht welsprekend.
De laatste gast komt pas om twaalf uur 's nachts.
Het is de dood. Je hebt op hem gerekend.
Uit 'De ziel is een pannenkoek' (Atlas, 2011)