Fluitenkruid
Pixabay
 
De wonderen zijn de wereld nog niet uit,
maar of dat waar is moet je zelf ontdekken.
Misschien wel aan de kraanvogels die trekken,
of aan de klimroos, of het fluitenkruid,
of aan ’t vliegtuig, sneller dan ’t geluid,
aan de giraffen met hun lange nekken.
 
De wonderen zijn de wereld nog niet uit,
ontdek het maar en zoek op alle plekken,
de sterrenpracht, je hand, je eigen huid
de dorre boom waaraan het twijgje ontspruit,
de zon die uit de regen kleur kan wekken.
Luister en kijk! Ontdek wat het beduidt:
 
De wonderen zijn de wereld nog niet uit.
 
Ter herinnering aan: 
Han G. Hoekstra  04-09-1906  -  15-04-1988
Uit: Verzamelde gedichten, Querido 1972
 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Bob




Hij was gewoon een goeie vent
Gezond van leden en van lijf
Zijn naam was Bob

Hij trouwde met een mooie vrouw
Die bleek al gauw een vals serpent
Een takkewijf

Ze zeurde altijd aan zijn kop
Het was geklaag, gevit, gesnauw
En zeer frequent

Hij kreeg genoeg van haar gekijf
En hing dat krengig vrouwmens op
Aan kabeltouw