We schilderen zijn kist met felle kleuren:
wat vogels, grote bloemen en een vrouw.
Ik verf zijn stropdas als symbool van rouw;
zijn theemok geeft vertroosting bij het treuren.

Hij lachte zich kapot om ‘la commerce’.
Ik schets zijn ligplaats in Auvers-sur-Oise
en eer hem in mijn kunstenaarsoase:
een vrije schilder op Het Vrije Vers.

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

a propos III

Ik liep op het Sint-Pietersplein in Rome
Je weet wel; met die paus op het balkon
Die net zijn vrome paastoespraak begon
Toen mocht een kindje bij hem boven komen
Hij streelde het verbaasde knaapje teer...

Maar goed, waar was ik ook al weer

------------------------------------------

Ik kwam eens in een schamel onderkomen
Niet voor het eerst, want ik vang daar de huur
'Mag het ook zo?' zei een matrone zuur
En zij begon voortvarend op te stomen
Ik voelde achter mij reliëfbehang

Maar dat is nu niet van belang

------------------------------------------

Ik liep eens langs een waslijn met veel slippen
Daar zat een dame, wijdbeens op een stoel
Het weer wás al zo buitensporig zwoel
Ze spreidde met een brede lach haar lippen
Er werd mij zo een diepe blik vergund...

Maar dat is hier nu niet het punt