ach laat mij rusten mandarijn
de oude waterstromen zijn verlegd
de mantels zijn tot op de draad versleten
papaverzaad in oostenwind verwaaid
de aardkorst heeft nog eenmaal ongevraagd
haar zwaar behaarde ruggengraat gekromd
het stormde kort en daarna was
geen enkele hond in Guanxi nog in leven
de ploegers wacht een zwaarder werk
bestrijden van een nieuwe rattenplaag
waar eens uw kind haar feestmaal had
niet slechts de paarden stierven hier
ook twintig volken werden door de beul geknecht
de nieuwe wilgen schieten krachtig op
Uit het archief
De hittegolf
Als wapen tegen zwaar UV-geweld
draag ik twee zwarte glazen voor mijn ogen.
Ik heb me heel de dag nog niet bewogen
en lig met factor vijftig uitgeteld.
Een bladerdak biedt wel bescherming, hoor,
maar houdt met windkracht twee en zonkracht negen
zo’n eigenwijze Celsius niet tegen.
Die eist bij Paulusma een nieuw record.
Met water sproeien heeft totaal geen zin.
De tuin is dor, het gras is overleden.
De zomer komt met bakken naar beneden.
’t Is noodweer en ik zit er midden in.