Zoete herinnering
Jongen van zeventien
Sylvia stelde haar
Lichaam ten toon
Ma was niet blij met die
Emmanuelle-films
Zij kreeg potdorie
De lakens niet schoon
Uit het archief
Op de wijs van: Zachtjes gaan de paardenvoetjes
Hoe vertel ik het mijn zoontje
‘k Weet niet hoe ‘k het uit moet leggen
aan mijn zoontje Hendrik Jan.
Hoe zal ik dat jochie zeggen
dat hij naar Piet fluiten kan.
‘k Voel me niets op mijn gemak
als ik straks mijn zoon verlak.
‘k Voel me niets op mijn gemak
als ik straks mijn zoon verlak.
‘k Zal toch iets moeten bedenken
wat ik straks zeg tot mijn zoon,
zonder hem het hart te krenken
op een milde warme toon.
Ja dat wordt een heel gedoe
wat ik zeggen moet en hoe.
Nou dat wordt een heel gedoe
wat ik zeggen moet en hoe
‘k Denk dat ik hem ga vertellen
~Zwarte Piet die stak de moord.~
Maar ik kan welhaast voorspellen
hij gelooft daarvan geen woord.
Ik voorvoel reeds zijn verdriet
als hij blanke Knechten ziet
Want begrijpen zal hij ’t niet;
hij hoort zwart te zijn, die Piet!