De Nieuwe Kerk werd even angstig stil,
Omdat het de aanwezigen verraste,
Dat zij die ene feestdag niet verkaste,
Maar vasthield aan de dertigste april.
Ik vind, hoewel het nog wel bij zal trekken,
Die ‘Koningsdag’ veel minder lekker bekken.
Zo eindeloos als schaterlachend water Is weinig in dit brekelijke leven: Ononderbroken stroom, alleen gestold Op foto’s van toeristen die voor later
Dit ene ogenblik gestalte geven Waarin de tijd niet haastig verder holt Maar stremt in dit voorgoed gekiekt geklater Voor eeuwig stil, maar eeuwig duurt slechts even
Zo lang als de beschouwer is vergund De eeuwigheid in water te ervaren En kinderstemmen in de val te horen
Niets kan dit ruisend glaswerk evenaren: Attractie door de jaren heen gemunt Die iedere seconde wordt herboren
uit de reeks: “Sonsbeek”, in: Voorlopige bestemming (Uitgeverij De Contrabas, 2010), de nieuwe bundel van Van der Pluijm die morgen bij Dekker van de Vegt Selxyz in Nijmegen gepresenteerd wordt