de dichter moet door diepe dalen gaan
zijn hele leven is een trieste bende
waar tijd verstrijkt met zwelgen in ellende
de wanhoop is niet bij hem weg te slaan

hij sleept zich voort, gebogen, ongeschoren
gekreukte lompen rond een mager lijf
het drinken als voornaamste tijdverdrijf
de lach is plechtig door hem afgezworen

maar met zijn pen kan hij nog altijd zweven
en lijmt hij scherven tot een fraaie zin
akkoorden door de hemel ingegeven

waarmee hij scoort bij veel te jonge meiden
die schoonheid bij hem vinden, binnenin
ach ja… een dichter kan niet altijd lijden

(Uit de nieuwe bundel Voldaan, uitgeverij Liverse)

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Verjaardagsfeest (17-1-'51)

Calvijn
 
 
Eén, zeven, één en vijf en nog een één
 
Een versvorm komt niet uit de hemel vallen
Dat heeft hij met een diepzeevis gemeen
Wel, feest en datum horen vaak bijeen
En data, en daar kun je niet omheen
Die vallen altijd samen met getallen
'Waarom díe datum juist?' zo hoor ik brallen
Waaraan ik deze versvorm dus ontleen?
 
Eén, zeven, één en vijf en nog een één
 
De uitleg zal misschien uw dag vergallen
Maar ook zal het, zo zeg ik maar meteen
Uw wereldbeeld verbreden, niet versmallen
Het is de dag dat ik voor 't eerst verscheen
Ik wil het van de daken laten schallen:
 
'Eén, zeven, één en vijf en nog een één!'
 
 
Een koekje van eigen deeg van en voor Jaap van den Born ter ere van zijn verjaardag vandaag.
(geplukt uit zijn weblog: Een open boek)