Het vrije vers

de herfst en winter
zijn voorbij de lammeren
al in de wei en zelfs...
mijn vrouw kijkt lief naar
mij mijn God … het is dus
lente

eendenkuikens in de
sloot en al het leven
fokt zich dood weer
wolken pollen in de
lucht betraande ogen
met een zucht besef ik …
het is lente

kale struiken lopen uit
en de gezichten staan
zo blij door dit vervloekte
jaargetij niks erger dan
april en mei er
groeit een stille haat in
mij … die vreselijke lente

maar God u hebt toch
alle macht dus schenk
uw gunsten toon uw kracht
dan word ik weer een fan
van u en wel een heel fervente
laat het altijd najaar zijn
met regenwolk en
zielenpijn dan mag ik
weer een dichter zijn
het kan … Deo volente