Zijn rechteronderbeen is afgezaagd, Maar Vinkenoog blijft vrolijk gehumeurd Alsof er hoegenaamd niets is gebeurd. Vandaar dat ik mijzelf heb afgevraagd:
Hoever kan Simon worden ingekort Voordat hij daarvan merkbaar anders wordt?
Ondanks het feit dat zijn rechteronderbeen is afgezet blijft Simon Vinkenoog onverbeterlijk optimistisch
Er zit een mooie foto bij zijn brief Hij wil mijn ouders voor hun steun bedanken Mijn Indiase broer lacht véél te lief Het witte bloesje staat hem té sportief Ik moet van zijn volmaaktheid bijna janken
Ik zat meer in de kroeg dan in de banken Zijn puntenlijst maakt mij dus depressief Ook staat het sterretje graag op de planken Daar produceert hij veel te hoge klanken Hij stuurde zelfs een tape voor ons archief
Wat is hij goed en god wat kan hij slijmen Hoe kan ik tegen die perfectie op Ik zweer dat ik meteen met dichten stop Wanneer mijn fosterbroer begint met rijmen