En zo verliest hij Tommie uit het oog.
Paniek opeens! Het kind rent door de zalen!
Maar Tommie blijkt een monsterpsycholoog:
De kast met de fossiele eierschalen
Is reeds verbrijzeld. Kortsluiting sproeit vonken.
Het beest wil op het legsel nederdalen!
Doch nooit zal 't reuzendier met jongen pronken
Het broed blijkt puin! Het uit een kreet van wee:
Een vlerk vat vuur! Het fladdert zwijmeldronken
En Tommie maakt ontzet het einde mee:
Nog even komt het akelig omhoog!
Maar zakt dan huilend in de vlammenzee...
Uit het archief
Omtrent een mammoet
Fliickr.com
Een mammoet te Jakoetsk sprak ooit:
‘Omdat de grond hier nooit ontdooit,
kan dát de soort, naar mijn vermoeden,
wellicht voor uitsterven behoeden.
Dus zou ik hier mijn sperma lozen,
dan blijft het vruchtbaar, perma frozen.’