Welkom,
Gasten
|
|
Beurskrach
Met vastgoed werd mijn pa van niet tot iet Zijn naam was zelfs al aan het hof te horen Hij was een winnaar, met de helm geboren Een luizenleven lag in mijn verschiet In één dag tijd ging zijn fortuin verloren Dat puur bestond, bleek toen, uit bankkrediet Een nieuwe lening kreeg hij daarom niet Uit wanhoop sprong hij van een klokkentoren De angst voor armoe oversteeg mijn leed Doch ma stak kloek haar handen uit de mouwen Ze was een riet en knakte niet maar boog Na veertig dagen in haar zwarte kleed Besloot ze met een rijke man te trouwen Met wie ze pa al jarenlang bedroog Frits Criens De jaren dertig van de vorige eeuw, opmaat naar WO II, een ‘goeie ouwe tijd’ van armoedeval, massale werkloosheid, alcoholisme, verpaupering, sociaal onrecht en onderdrukking. Beurskrach is mijn tweede poëtische antwoord op de valse nostalgie rond de ‘goeie oude tijd’. Light verse met een knipoog en een grimlach. |
Alleen ingelogde leden kunnen reageren.
|