Maart

Ik ben vandaag de regisseur van maart,
verberg mijn woorden achter rekwisieten,
laat onverwachte bliksemschichten schieten
of schud wat late sneeuwval uit mijn baard

Geen enkele intrige is het waard
om langer dan een uur van te genieten
dus laat ik het weer onbarmhartig gieten
zodra de zon zichzelf tot god verklaart

Tot meer zijn deze woorden niet bij machte,
Ik stuur ze als behendig regisseur
die toeval presenteert als een gedachte

Want enkel in volstrekte willekeur
bestaat de kans op haar sublieme, zachte
en dood gewaande voetstap voor mijn deur

Wat leest dit sonnet mooi! Als muziek in mijn oren.

Ik lees en herlees - nog niet alle onderdelen zijn me duidelijk - genietend van de schrijfstijl