Ik lichtte mijn schedel en vloog eropuit;
ik moest het maar eventjes doen zonder mij
en zwaaide nog naar mijn verdwijnende huid,
maar boeie! … nú was ik een paar uurtjes vrij.
Het leek me het beste voor ons allebei
en daarom nam ik dit manmoedig besluit.
Ik lichtte mijn schedel en vloog eropuit;
ik moest het maar eventjes doen zonder mij.

Ik ben, geef ik toe, een veeleisend karwei,
vandaar dat ik wel eens een middagje muit.
Vermoeid als ik ben van gedachtengebrei
onttrek ik mij graag aan mijn eigen voogdij.
Ik licht dan mijn schedel en vlieg eropuit.