Welkom, Gasten
Gebruikersnaam: Wachtwoord: Onthoud mij

Onderwerp: Narodni Heroj

Narodni Heroj 15 aug 2011 19:42 #1

De Partizaan. Hier rust hij uit, na al dat woeste strijden,
En vindt hij eind'lijk vrede na die wrede wilde tijden.
Bevocht de Duitser, maar ook streed hij tegen de Kroaat
En met een enk’le Serf wist hij toch doorgaans ook wel raad.
Hier ligt hij dan en is er nu een einde aan zijn lijden.

Ook Mostar wilde aan die tijd herinneringen wijden
En bouwde een begraafplaats aan haar westelijke zijde.
Gedachtenissen aan een tijd zo boordevol van haat.
De partizaan…

Een nieuwe oorlog raast voorbij, neemt iedereen de maat.
Veel doden, veel verwoesting en onnoemelijk veel kwaad.
Nog steeds zijn er de sporen en de plekken om te mijden.
De graven zijn verdwenen en niet meer te onderscheiden.
Herdenking van weleer vindt bij de mens van nu geen baat.
De partizaan…

In Mostar ligt de begraafplaats voor de narodni heroj, de partizanen uit de tweede wereldoorlog, er maar verwaarloosd bij. Een nieuwe oorlog eiste alle aandacht op en de oude helden zijn vergeten.
Bijlagen:
Alleen ingelogde leden kunnen reageren.

Re: Narodni Heroj 18 aug 2011 13:08 #2

  • Kees Koelewijn
  • Kees Koelewijn's Profielfoto
  • Offline
  • Forumgod
  • Berichten: 362
  • Ontvangen bedankjes 30
Dit heeft alles van een liedtekst,maar het is wel te merken dat je pas na het eerste couplet op dreef kwam, dat zit nogal gewrongen in elkaar. Niet alleen inhoudelijk (beetje cliché) maar ook technisch. Vooral de tweede regel rammelt en dat 'toch' in regel 4 is duidelijk een stoplap omdat je hier in nood kwam omdat je het woordje 'ook' nodig had aan het eind.Toch?
Voordat je dit aan Nana Mouskouri voorlegt zou ik nog schaven aan dat eerste coupl.
Alleen ingelogde leden kunnen reageren.

Re: Narodni Heroj 18 aug 2011 13:59 #3

Betreffende het woordje "toch" leg je de vinger op de zwerende plek; ik ga er nog eens over nadenken!
Alleen ingelogde leden kunnen reageren.
Tijd voor maken pagina: 0.118 seconden

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

a propos III

Ik liep op het Sint-Pietersplein in Rome
Je weet wel; met die paus op het balkon
Die net zijn vrome paastoespraak begon
Toen mocht een kindje bij hem boven komen
Hij streelde het verbaasde knaapje teer...

Maar goed, waar was ik ook al weer

------------------------------------------

Ik kwam eens in een schamel onderkomen
Niet voor het eerst, want ik vang daar de huur
'Mag het ook zo?' zei een matrone zuur
En zij begon voortvarend op te stomen
Ik voelde achter mij reliëfbehang

Maar dat is nu niet van belang

------------------------------------------

Ik liep eens langs een waslijn met veel slippen
Daar zat een dame, wijdbeens op een stoel
Het weer wás al zo buitensporig zwoel
Ze spreidde met een brede lach haar lippen
Er werd mij zo een diepe blik vergund...

Maar dat is hier nu niet het punt