De Dapperstraat

Natuur is voor tevredenen of legen
En dan: wat is natuur nog in dit land?
Een stukje bos, ter grootte van een krant,
Een heuvel met wat villaatjes ertegen.

Geef mij de grauwe, stedelijke wegen,
De in kaden vastgeklonken waterkant,
De wolken, nooit zo schoon dan als ze, omrand
Door zolderramen, langs de lucht bewegen.

Alles is veel voor wie niet veel verwacht.
Het leven houdt zijn wonderen verborgen
Tot het ze, opeens, toont in hun hoge staat.

Dit heb ik bij mijzelve overdacht,
Verregend, op een miezerige morgen,
Domweg gelukkig in de Dapperstraat.

J.C. Bloem

De Dapperstraat ( Bout rimé )

Ik moest vandaag met spoed mijn darmen legen
Ik vond daartoe een stuk braakliggend land
Daar lag een stukje van een oude krant
Het schuurde wel, maar ach ik kan er tegen

Ik heb dat vaker hoor, langs ’s Heren wegen
Moet váák een plekje aan de waterkant
Of een stuk gras, met struikgewas omrand
(In doornenstruiken met beleid bewegen! )

’t Komt op als kakken ja, dus niet verwacht
Dus kak ik hier en daar en liefst verborgen
Ik houd het landschap graag in schone staat

Het is vervelend, heb ik overdacht,
Als het me overkomt, vandaag of morgen
Dat ik moet kakken in de Dapperstraat

Bas Boekelo
Inclusief het rijk rijm. Men keek in die tijd niet zo nauw.