de laatste golf zal zacht en teder zijn
en brengt bij alle mensen, jong en oud
het einde zonder moeite, zonder pijn
men zal hem zoeken zelfs, als eertijds goud
misschien een beeld uit mooie boze dromen
toch denken velen nu: laat die maar komen
Een mooi palmarès zal niet zomaar ontstaan Daarvan kunnen renners verhalen Het kan tot de meet vele kanten opgaan Waar falen voorafgaat aan stralen
‘t Was halfweg de tachtiger jaren Toen Adri ‘Deuxième Poulidor’ van der Poel ‘n Tourrit kon winnen. Zó dicht bij z’n doel Dat had Adri zelden ervaren Ontsnapt met ‘n zekere Jean-Claude Bagot Die lek reed, dus Adri reed van hem vandaan En moest toen uitputtend soleren De streep èn het peloton naderden zo Maar nèt voor de eindstreep ging Adri d’r aan Een mooi palmarès zal niet zomaar ontstaan
Rob Harmeling ging elke dag op z’n smoel Zijn vleiendste bijnamen waren ‘De Valler’ en ‘Rooie Lantaren’ Het had zo’n half-warm, half-meewarig gevoel Waar Hollanders losers mee eren Hij vluchtte ook talloze malen Steeds zonder succes, maar hij zou in Bordeaux Verrassend ineens triomferen Dat pech ‘n karakter kan stalen Daarvan kunnen renners verhalen
Tot spijt van de Tourvolgersschare Bleek dat Erik Dekker, too eager to rule Bij echt grote koersen en echt strijdgewoel Talent niet aan inzicht kon paren Hij won wel eens wat, maar het hoogste plateau Leek steeds verder buiten bereik langzaamaan Toch zou Erik echt niet stagneren Het stigma vannet nieten vanstatus quo Dàt vormde de latere winnaar stilaan Het kan tot de meet vele kanten opgaan
Een peloton renners is één gekrioel Wie kan in zo’n grote klos garen Een Erik of Adri ontwaren Of anders ‘n Rob lichten uit heel die boel? Maar soms zie je iemand proberen Wat eigenlijk niet valt te halen Zoals Albert Timmer die-bravissimo!- Zichzelf tot het einde bleef weren ‘t Is vaak ‘n verloren finale Waar falen voorafgaat aan stralen
(Voor nog 13 Giro-gedichten link naar de weblog van Ko onderaan de pagina)