Ook na corona wil ik cijfers zien,
het dodental per dag op het journaal,
een tickertape in overlevingstaal,
eenvoudig graag, een schaal van 1 tot 10.

 

Het mag ook in de vorm van een verhaal,
al duurt dat straks dan weer te lang misschien.
Wij zien het liever ook niet, bovendien,
die optie van ons laatste avondmaal.

 

Maar waar zijn wij in al die statistieken?
Wie ziet ons ploegen door dit nieuwe leven?
Met afstand tot elkaar, in ruime bogen,

 

te angstig om opnieuw alles te geven.
Afhankelijk van medicijnfabrieken
en elke dag de kansen afgewogen.