Grafsonnet
hier ligt dan, eindelijk op zijn gemak
en niet van plan om ooit nog op te staan
na alle rusteloos gezwoeg, een zak
in stilte. zonder groet, is hij gegaan
het predikaat heeft hij zichzelf gegeven
al heeft hij het ook vaak genoeg gehoord
het gaat niet anders in een pokkenleven
en alle goeds werd in de kiem gesmoord
verwacht van hem geen troostend woord tot slot
u kunt zijn rug op en zijn buik weer af
bekijk het maar, wendt u daarvoor tot God
nou eentje dan, omdat u het zo speelt
zijn leven was als een gestrekte draf
en geen seconde heeft hij zich verveeld