@Bas:
Eerlijk gezegd geloof ik niet dat ik ooit iets heb geschreven met meer rijm erin

Vol-eindrijm-in-strak-schema vond ik hier niet gepast gezien het onderwerp: een ‘ongerijmde baby’.
Voor de beoogde sfeer en toon koos ik minder in het oog springende typen rijm, die vooral binnenkomen via het oor.
In eerdere versies werd
wat moet ik aan het eind herhaald (eigenlijk ook rijk rijm, dus), om te laten zien dat het nooit meer goedkomt.
Uiteindelijk heb ik besloten deze echo te splitsen in
vermoed ik en
wat wil je, dat leek me iets subtieler.
Hiermee kleur ik dus buiten de lijntjes van jouw kleurboek... Tja.
Wat grappig trouwens dat dit versje hier eenzelfde welkom ten deel valt als die arme Murk bij zijn ouders –
en als Jan Hanlo's
Oote oote boe destijds in literatuurminnend Nederland!