Een beetje erotiek past best bij dit genre, omdat het genre speels de draak steekt met de burgerlijkheid van bepaalde kringen in vervlogen jaren. Deze hekelversie draait dat subtiele plagen geheel de nek om. Jammer.

En nog een paar ernstige zonden:

In regel 3 en 4 van het derde couplet is niet aangegeven wie er aan het woord is.

Qua vorm deugen van de kwatrijnen alleen de eerste twee.
(Oneven regels: 15 lettergrepen + slepend rijm, even regels 14 lettergrepen + staand rijm.)

En in het eerste couplet worden dingen ‘gedacht’ en ‘gevonden’, dat mag eigenlijk ook niet.
In plaats van gevoelens en gedachten te beschrijven, vertoon je die via handeling en dialoog.

Ik vind het (hekel)vers in zijn geheel niet zo grappig.

gr,
Louise

Dank voor de kritiek. Joke, je hebt helemaal gelijk wat die kritiekpunten betreft en natuurlijk had ik beter moeten weten. Het schaap is hersteld en opgelapt in een nieuwe versie, waarin ook haar verleden als zuiglam aan de orde wordt gesteld.

Snel gerepareerd, Joost!
Maar geestig vind ik het nog steeds niet.

Ik kan me voorstellen dat de jongste bijdrage over het Schaap, de dames Groen en dominee hard aankomt bij iedereen die in de onvoorwaardelijke integriteit van het kwartet heeft geloofd. Maar wat hier is gebeurd, lijkt me geen pornoficatie van een onschuldig viertal, maar is een feite een ode aan de waarheidsvinding en als zodanig de weerspiegeling van een maatschappelijk fenomeen: steeds meer blijkt dat we in het verleden instituties als kerkgenootschappen, scholen, dierenliefhebbers, sportvereniging e.d. op een moreel te hoog voetstuk hebben geplaatst, nu het ene deel van hun aanhang/leden/volgers etc. schandelijk door de mand valt als plegers van ontucht en het andere deel als toedekkers van deze wandaden. Dat het Schaap, de dames Groen en dominee nu ontmaskerd worden en de zweem van heiligheid die hen omgaf een gifwolk van schijnheiligheid blijkt te zijn, is dus niet verwonderlijk. Het is nu de vraag of dit ene vers een alleenstaand fenomeen is, of het begin van een hele reeks onthullingen waarin ook andere verskundigen zich op dit forum niet onbetuigd zullen laten, als zoete wraak op de leugen waarin lightverseminnend Nederland zich heeft gekoesterd.

Dit vers is niet het eerste "ontmaskervers", Frits. Maar het is wel een nog te schaars genre, dat ben ik helemaal met je eens.

De eerste ontmaskering van het Schaap en consorten, Jacob. Of heb ik iets gemist?

Het is bij mijn weten de eerste ontmaskering van het schaap en consorten, Frits. Maar niet de eerste ontmaskering in het algemeen.

Frits, ik snap je point, maar voor mij blijven een paar zaken wringen:

1) In het onderhavige hekelvers is geen sprake van seksueel misbruik: alle deelnemers lijken er van te genieten. Dat voert mij tot punt 2:

2) Het vers hekelt niet de verholen misbruikpraktijken, maar het "Schaap Veronica"-genre. Het genre is om zeep.

3) Wat betreft "waarheidsbevinding" en "weerspiegeling": klopt dat wel, gezien punt 1? De "ontmaskering": ook al zou die gelden voor de dominee, dan geldt die toch zeker niet voor "het schaap en consorten"! Tenzij je vindt dat degenen die misbruikt zijn ook schijnheilig waren in hun aanklacht.

"Toen u mij als klein lammetje liet zuigen aan uw paal."

Hier is wel degelijk seksueel misbruik aan de hand.

Quote Hendrikje;

2) Het vers hekelt niet de verholen misbruikpraktijken, maar het "Schaap Veronica"-genre. Het genre is om zeep.

Helemaal mee eens.

Het zuiglam is er later bijgehaald en dat misbruikpraktijken aan de orde van de dag waren en nog steeds zijn is bekend. Dit gedicht is zo over de top dat het ongeloofwaardig wordt en ik het zeker niet kan zien als ode aan waarheidsbevinding.

Iedereen doet hier mee aan een orgie van seks en drugs dus kan dit nooit een werkelijke aanklacht zijn tegen misbruik.
Ik denk ook niet dat het de bedoeling is geweest om een maatschappelijk probleem als seksueel misbruik aan de kaak te stellen hier.

Beste allemaal,

Het doel van dit Schaap was wat mij betreft tweeledig:
- Eerst en vooral is het een liedtekst voor een project waar ik aan meewerk;
- Ten tweede vond ik dat het Schaap, net als Suske en Wiske onlangs, wel een moderner jasje kon gebruiken.
Het was in de vorige eeuw vast heel spannend en gewaagd allemaal, maar dat was aderlaten ook en dat doen we ook niet meer. Wat niet wegneemt dat iedereen die een klassiek Schaap wil schrijven dat vooral moet doen hoor; ik heb er alleen een broertje dood aan.

Suske en Wiske zijn al sinds de jaren zestig verpest toen Willy Vandersteen er een fabriek van maakte en de tekeningen aanpaste: De enige leuke zijn de jarenvijftigversies. Daarmee is Peters argument voldoende ontkracht: het schaap moet blijven zoals het is. Niks geen nieuw jasje. Wat dat betreft lopen onze wegen hier uiteen.
Er kan natuurlijk geen twijfel bestaan over onze hoogstaande bedoelingen om onrecht aan de kaak te stellen in dit gedicht en dat hier discussie over ontstaat is nogal verbazend.
Als het niet zo was, zou er sprake zijn van ironie, of parodie en dat kom je op deze site uiteraard niet tegen. Alleen de gedachte al doet me huiveren.

Ik heb één keer last gehad van ironie. Ik weet het nog goed: 12 juni 1983. Ik heb mijn huisarts (God hebbe zijn ziel) nog nooit zo ongerust zien kijken. Huilende pubermeisjes drongen samen rond mijn ziekbed. Na een paar stevige injecties ging het gelukkig weer.

Terecht dat je huisarts zo bezorgd was. De mortaliteit van lijders aan ernstige vormen van ironie ligt boven de 90%, gemeten sinds het begin van de statistieken op dit gebied, dat wil zeggen sinds 1814.

Gelukkig zijn er nog een paar mensen die het woord 'ironie' kennen en zelfs weten wat ermee wordt bedoeld. Het Schaap, de dominee en de dames Groen, stikken zowat in hun bijna niet te dragen in-keurigheid en morele correctheid. En de lezer stikt met hen want die weet natuurlijk dat er onder die broze laag burgerfatsoen een beest schuilgaat. Dat is nu ineens zichtbaar geworden in de samenwerking van Peter en Jaap. Laten we hen dankbaar zijn voor hun ontmythologiserende werk. Zou Annie MG dat ook niet een beetje zijn. (PS Dit is een retorische vraag).

Suske en Wiske hebben onlangs nieuwe kleren en een nieuw kapsel gekregen. Of de teksten ook gemoderniseerd zijn, weet ik niet. Wel weet ik dat ene Silly Wandelpeen jaren geleden een pornoparodie heeft gemaakt: De Glunderende Gluurder. Ik heb die niet gelezen, maar het pseudoniem en de titel klinken veelbelovend.

Een (porno)parodie kan erg grappig zijn. Als je het goed doet. Maar googel bijvoorbeeld eens op Nijntje + parodie, en je ziet dat Nijntje meestal niet erg op zichzelf lijkt en dat de teksten eerder leeslesjes-voor-groep-3 zijn dan versjes. (Nijn Eleven lijkt wél op zichzelf, en sorteert optimaal effect door kleine ingreep. Er lijkt geen versje bij gemaakt.)

Maar nu over het schaap van Peter & Jaap. Eerst dacht ik dat het bedoeld was als parodie-op-het-verschijnsel-parodie. Dat wordt weersproken door hun reacties tot nu toe (en door het feit dat ze ertoe bereid waren het vormtechnisch op te krikken).

Blijkbaar moet het toch gelezen worden als parodie op de schaap-Veronica-verzen van Annie M.G. – die op zichzelf al parodiërend zijn en vol subtiele ironie zitten.
Dan is het de kunst om het origineel zo goed mogelijk na te bootsen, de mogelijkheden van setting en personages uit te buiten, en aan de oorspronkelijke ironie een extra twist te geven. Niet eenvoudig, en lukt denk ik alleen als je je goed in dat origineel verdiept. Ervan houden hoeft niet per se, maar het helpt natuurlijk wel.

(Ik hou erg van de schapenverzen. Toen ik ze als kind las, waren het gewoon de lekker bekkende avonturen van vier vagelijk bekende figuren. Net als bij Swiebertje speelde alles zich af in een voorbije wereld, die ik alleen kende uit de verhalen van mijn opa. Als volwassene ontdekte ik de extra laag. En sinds veel kneuterigheden van weleer in de maatschappij terugkomen, duiken zulke types + situaties ook weer in het echt op.)

Waarom vind ik het vers van Peter & Jaap niet geslaagd, afgezien van het fonetisch gespelde krek en de door rijmdwang erbij gesleepte pastinaken?

1
De personages zijn nep. De dominee zegt een keer ‘Wat drommel’, verder gedraagt niemand zich naar zijn/haar karakter. Ze zijn het gewoon niet! Prikkebeen wil vlinders vangen, Dagobert Duck zwemt in het geld, Bromsnor zit Swiebertje achterna, Pippi Langkous is sterk, Harry Potter kan toveren. Dat handhaaf je of je speelt ermee, maar domweg weglaten?

2
Tijd, plaats, onderlinge verhoudingen blijven mistig. Het speelt zich nergens en nooit af, zonder enige context. Hoezo moderner jasje?

3
Seks & drugs, dat is de meest afgezaagde ‘andere draai’. Waar hier bovendien niks spannends mee is gedaan.

Groet,
Judy

PS
In de krant zag ik vandaag een recensie van een pasverschenen parodie: Asterix op z’n Berlijns, met actuele grappen. Lijkt me erg leuk!

Nou, daar kunnen we het mee doen. Ik ga maar eens een pastiche schrijven.