Hè Bas, met je laatste reactie voel ik weer wat meer begrip
voor mijn visie op deze versvorm.
Af en toe verbaas ik me hier op Het Vrije Vers over de
hier en daar telkens weer oplaaiende discussies m.b.t
de dan wel goed of dan wel fout gebruikte dactyli in het
ollekebolleke.
Misschien heb ik het mis maar het valt me al geruime
tijd op dat het begrip ‘dactylus’ als versvoet verward wordt
met de ‘dactylus’ als het te hanteren metrum voor dit vers.
Een ollekebolleke is geen aaneenschakeling van ‘zuivere’
dactyli. Het metrum van dit vers(je) is gebaseerd op de versvoet
van de dactylus. Het is i.m.o. dan ook een z.g. heffingvers.
Zolang je maar houdt aan het eerder door Ben Hoogland
geplaatste schemaatje :
–UU –UU
–UU –UU
–UU –UU
–UU–
–UU –UU
–UU–UU
–UU –UU
–UU–
kan of mag je je geen buil vallen aan zo’n ollekebolleke.
(En oh ja, zoals al eerder verkondigd kan hier en daar afhankelijk
van de gehanteerde contekst er wel soms een ‘speels’ verschil
ontstaan in waar je in bepaalde woorden de klemtoon legt

)
Zo, en nu ga ik naar de kroeg!