Hij tweette laatst: "Het leven is maar kut"
Vervolgens las hij andermans getwitter
Want ja, wat had zo'n melding ook voor nut?
Een Twitteraar met toch al weinig fut
Bekeek de tekst; het maakte hem niet fitter
Retweette dus: "Het leven is maar kut"
Een derde zag de tweet en dacht: "O gut"
En deelde dit, al bleker en al witter,
Want ja, het leek een zin zo vol van nut
De volgende, behoorlijk ingedut
Afkerig van die loze tijdlijnglitter
Ook hij verzond: "Het leven is maar kut"
Het Twittervolk geraakte in de prut
De sentimenten werden steeds verhitter
Want tja, wat had het allemaal voor nut?
Het leek alsof eenieder, psychisch blut,
Die spreuk zag als een diep moreel geschitter,
En tweette dus: "Het leven is maar kut"
Miljoenen werden plotsklaps opgejut
En met het uur werd alles steeds maar shitter
De vraag was: had het leven nog wel nut?
De wereld werd compleet dooreengeschud
De naakte waarheid maakte velen bitter
Getweet alom: "Het leven is maar kut"
Het hele universum in de put…
Maar welke filosoof was oertransmitter?
Wie schreef het eerst: "Het leven is maar kut"?
Of had die vraag inmiddels ook geen nut?
