Een boekje open: Indië-verleden,
we voerden oorlog, plunderend en dievend.
Nu leven wij in welvaart en in vrede,
een huisjeboompjebeestjehof van Eden,
familie-, bloemenperk- en dierenlievend.
Dag Wim, ik heb lang geaarzeld, toch zeg ik maar dat ik me helemaal niet kan vinden in de reacties over dit vers. Er zit geen clou in, de relatie met de oorlog in Indië en het huidige, o zo roze 'leventje' is gezocht. Bovendien gaat dat leventje voor grote groepen Nederlanders niet op, waardoor niet klopt wat je schrijft. 'Bloemenperk-' en 'dierenlievend' zouden m.i. naar analogie van 'menslievend', 'bloemperk-' en 'dierlievend' moeten zijn.
Kenners en makers van de lobbertang zullen mijn vers waarschijnlijk positiever beoordelen dan degenen die weinig met deze versvorm op hebben.
Om te beginnen is het al behoorlijk lastig om twee woorden te vinden die elkaars anagram zijn. Aan deze twee slotwoorden van regel 1 en 5 zit je vast, en bovendien aan de rijmverplichtingen van de tussenliggende regels. Vervolgens is het de kunst om met een acceptabel verhaal een brug te slaan tussen deze twee anagrammen. Een zekere coulance is dan wel op zijn plaats (het anagram is nogal eens een samenstelling van woorden die je normaal gesproken niet zou gebruiken).
Het anagram is dus in zekere zin al een clou, in combinatie met de verhaallijn.
Natuurlijk heb je gelijk als je zegt dat niet iedereen deelt in de Nederlandse welvaart. Ik ben de laatste om dat te ontkennen. Maar Nederland staat mondiaal gezien wel als welvaartsland te boek. Het is hier een generalisatie dus. Ruimte voor verdere nuance is er niet in de vijf regels die de dichter tot zijn beschikking heeft om van anagram A naar anagram B te komen.
Na 'welvaart en vrede' mag je overigens ook een dubbele punt denken. De 'huisjeboompjebeestjehof van Eden' laat al een relativering zien van de begrippen 'welvaart' en 'vrede'.
'Bloemenperk' is inderdaad niet de standaardcombinatie, maar wel goed mogelijk (net als 'bomensingel' en 'tulpenveld').
'Dierenlievend' heb ik op verschillende sites gevonden. Ook dit lijkt me een acceptabele samenstelling.
Samenvattend en afsluitend: een lobbertang verdient een zekere ruimdenkendheid bij de lezer.