Ja Sinterklaas vier ik weer met fatsoen
Ik zet dus mooi mijn kroeskoppruikje af
En stift mijn lippen niet meer zoals toen
Straks ben ik weer een doodnormale oen
Een witte knecht in Klaas z’n neostaf
Haast dertig graden! Zon zuigt mij naar buiten Vurrukkulluk dit zomerwarme weer Natuur is in majeur aan ’t flierefluiten En brengt me in een jubelende sfeer!
Mijn mond krult automatisch tot een lach De rozen, sprongen die nu eensklaps open? Ik neurie Op een mooie pinksterdag Op weg naar ’t park; ik ga een flink eind lopen
De jeugd joelt rond, ik mag er graag naar kijken Zo mooi, zo glad en rimpelloos hun huid Al weet ik dat je niet moet vergelijken: De mijne ziet er wel héél anders uit
Een jonge blom in shorts geeft mij het spleen Ik zucht: ach, had ik nog maar één zo’n been!
Roemrucht in de televisiegeschiedenis is een live commentaar van Godfried Bomans. Hij werd in oktober 1963 benaderd voor de Edison-uitreiking van het Grand Gala du Disque. Een van de optredende artiesten was Marlene Dietrich. Bomans vertelde een anekdote die eindigde met het beroemd geworden citaat (van 'een heel oud mannetje' dat naast hem in de bioscoop zat): "Had mijn vrouw maar één zo’n been".