Zoiets, monnhauser?

Een ouderwetse hutspot vol met spek
Plus bruine bonen, goudrenet. Te gèk!
Beton! Aan calorieën geen gebrek
"Bij wie is wat ik liefheb nog in trek?
Het meeste is al eeuwen uit de mode"

Slotregels uit Rawies sonnet 'Interieur'

Loopt beter dan de mijne, Monnhauser. Al weet ik niet goed waarom.

Ik merk dat het steeds maar weer teruggrijpen naar het OB mijn metrumgevoel bij andere versvormen wat heeft aangetast. Maar ja, we ploeteren vrolijk voort, nietwaar.

Aeolus

het duin had het begeven
de zee nam al het leven
al stormde het maar even
liet hij het water beven
en het werd uitgewist.

laatste 2 regels uit: Het kind en ik van Martinus Nijhoff

Oei. Mooi Hanny.

Een ouderwetse hutspot vol met spek
Plus bruine bonen, goudrenet. Te gèk!
Beton! Aan calorieën geen gebrek
"Bij wie is wat ik liefheb nog in trek?
Het meeste is al eeuwen uit de mode"

Outgaerden constateert dat het niet lekker loopt. Zo'n regel met twee zinnen onderbreekt het metrum. In mijn ogen een soort van enjambement.

Leestekens 'sturen' de lezer. We debatteren vaker over het nut of onnut van leestekens. Outgaerden toont ongewild het nadeel van leestekens in een gedicht.