Ik heb pas voor een nieuwe flat gekozen.
Geen trappen meer, terras met herfsttijlozen
en herten burlen in de verte, maar
mijn toekomst zit verborgen in de dozen.
Soms kan het groot gelijk je rust verstoren, neemt hij in een verloren ogenblik denkbeeldig met een koevoet en een krik de ruimte in bezit tussen je oren
en is je plotseling het lot beschoren van querulant en van verzuurde frik, komt uit je altijd laconieke ik een digitale mister Hyde naar voren.
Hij appt, dislisket, hij reaguurt en twittert en ramt het hele menselijk tekort vol woede uit zijn arme toetsenbord en is tot aan zijn tenen toe verbitterd
totdat het zijn geliefde te lang duurt en zij hem resoluut naar bed toe stuurt.