Ik denk, dus ik ben – wat ik denk,
Denk ik, omdat ik het kan
(Dus hoe ik mijn hersens ook krenk)
Ik denk, dus ik ben wat. Ik denk:
Ben ik een geestesgeschenk?
Wat heeft me gemaakt tot een man?
Ik denk dus: ik ben wat ik denk,
Denk ik, omdat ik het kan

Vernuftig stukje denkwerk, Manuel.
Kunnen we dit nog ‘light’ noemen?

Hallo Wim,

Dank je. Misschien is het onderwerp Cogito, ergo sum inderdaad geen lichte kost, maar, nu ik me een beetje erin verdiept heb, denk ik dat bespiegelingen daarover zich juist heel goed lenen voor light verse. Misschien ook nog eens een sonnet?

Groet,
Manuel

PS Jammer dat het het format voorschrijft dat alleen de eerste woorden van de regels vetgedrukt mogen; ik had graag het middelste korte pootje ook duidelijker zichtbaar gemaakt.

Wat let je om onder je triolet alsnog een kopie met het duidelijk gemaakte middelste pootje te plaatsen, Manuel? Ik denk dat lang niet iedereen (waaronder ik) goed genoeg op de hoogte is van het E-triolet om het zelf te ontdekken.

En wat ‘cogito ergo sum’ betreft: light verse leent zich m.i. uitstekend voor filosofische bespiegelingen (meer of minder serieus), al was het alleen maar om af en toe te relativeren (wat op zich ook alweer een filosofische bezigheid kan zijn).

Hartelijke groet,
Wim

Ik kende de versvorm niet tot ik hem hier tegenkwam.

Dag Manuel,

Je hebt inderdaad iets ongebruikelijks aangepakt, wat zeer te loven valt. Het E-triolet is - hoe kan het ook anders- een vorm door Drs. P bedacht. Hij is geïntroduceerd in de bundel Nieuwe vergezichten, dertien flonkerende versvormen, geschreven door Drs. P en Paul Lemmens (Cees van der Pluijm zaliger), met medewerking van een aantal gastdichters als Kees Stip en Jaap van den Born. Sijthoff, Amsterdam 1989

Hier het zelfbeschrijvende voorbeeld van Ds. P:

De E heeft de vorm van de E
E staat voor het E-triolet
Heeft ieder dit ingezien? Nee?
De E heeft de vorm van de E
Vorm vóoraan de woorden (lees mee)
Van wat bovenaan werd gezet
De E heeft de vorm van de E
E staat voor het E-triolet

c.a.
Frits

Hoi Manuel,
Lekker bezig met je ontdekkingstocht door de vormen. Ik vraag me in het algemeen af wat er nog aan inhoud overblijft bij zo'n strakke vorm. Bij zowel het voorbeeld dat Frits geeft,als jouw voorbeeld, denk ik dan: tja, dat is dus een E-triolet, en dan... Ik vind krenken en beetje een raar woord in deze en ook geestesgeschenk. Dat lijkt mij te veel op een rijmdwang die de vorm je oplegt. Maar misschien is dat van mijn kant wel vloeken in de kerk van de vorm-minnaars. De hoon zal mij dan vanzelf ten deel vallen.
Groeten,

Jaap

Je hebt gelijk, Jaap. Het is en blijft ver doorgevoerde rederijkerij.
In het genoemde boekje wordt elke nieuwe vorm in een tweegesprek van commentaar voorzien. Bij E-rondeel merkt Paul Lemmens op dat het een van de weinige voorbeelden van visuele poëzie is binnen light vers. En verder dat hij het niet de meest inspirerende vorm vindt. Waarop Drs. P zegt: 'Akkoord; het blijft knutselwerk.'

c.a.
Frits

Dag Jaap, we hebben hier al heel veel dichtvormen aangeboden gekregen, waarvan er bij zaten waar ik me ook van afvroeg 'wat is het nut hiervan'. Ik herinner me de 'Dorsimbra' die door Frits vakkundig de vuilnisbak is in gekieperd.

Als relatieve nieuwkomer hier blader ik ook wel eens door de mogelijkheden die op deze site zijn opgesomd en dat heeft me er wel toe aangezet om er eens een paar te proberen. Soms lukt dat goed, soms minder. Maar bij de Dorsimbra kreeg ik ook maar steeds geen idee wat nou precies de waarde van de vorm was.

Manuel, ik denk dat je met een gewone triolet veel meer uit je idee kunt halen. Dan zit je ook niet met het gebrek aan een lettergreep aan het begin van regel 2/8.

Hallo Jaap,

Volgens mij ben ik net zo kort bij het forum als jij. Je hebt natuurlijk gelijk dat het E-triolet nog meer rijmdrang geeft dan het gewone triolet. Denk heeft weinig bruikbare rijmwoorden. Maar daar zit voor mij tegelijk de uitdaging in. Ik deel je kritiek op krenk en geestesgeschenk niet helemaal. Het vers gaat over het denken in relatie tot het zijn, dus het pijnigen van de hersenen en de filosofische retorische vraag of mijn bestaan te danken is aan mijn denken (sum, ergo cogito) vind ik niet volkomen misstaan.

Drs. P. heeft gelijk, het is knutselwerk. Maar eerlijk gezegd kun je elke versvorm in zekere mate knutselwerk noemen, omdat de schrijver daarvan iets in 'onnatuurlijke' bewoordingen beschrijft.

Volgende keer maar weer een 'gewone' ollekebolleke.

Groet,
Manuel

Dag Manuel,
Ik kan je redenering wel volgen. Volgens mij blijf je nog wel lettergrepen missen aan het begin van regel 2, 6 en 8. Maar verder alle hulde voor je poging. Mensen die een pantoum hebben gemaakt, moeten per definitie met de nodige hoogachting worden benaderd.
Groeten,
Jaap

Hoi Jaap,

In regel 2 en dus 8 kan omdat vervangen door aangezien en in regel 5 kan ik soms tussen ik en een invoegen. In beide gevallen komt de klemtoon dan niet op de persoonsvorm Ben maar op het onderwerp ik te liggen. Metrisch is het dan beter, maar qua beklemtoning suboptimaal. Wat vind jij?

Groet,
Manuel

Je loopt hier dus tegen de grenzen aan van de strakke vorm. De regels zijn jambisch amfibrachen, maar in de gewraakte regels begin je (noodgedwongen) met een beklemtoonde lettergreep die je niet meer goed kunt wegwerken. Maar het goede nieuws is dat in het voorbeeld dat Frits aandraagt, de drs. zelf het ook niet goed op kan lossen, zie ik nu. Je bevindt je dus in goed gezelschap.

Het valt wat minder op omdat die andere een amfibrachus is, maar helemaal zuiver is ie dus ook niet.

Toch nog eens een nachtje over geslapen. Niet alles wat ik hierboven zei, klopt en dat heb ik doorgehaald.
Wellicht kun je de 2e regel vervangen door: Denk ik zo, omdat dat zo kan?
En de vijfde inderdaad zoals je zegt.
Groeten van achter de havermout,
Jaap

Het is een offer in regel 2, 5 en 8: of een elisie van de eerste onbeklemde lettergreep of een verkeerde beklemtoning en daardoor een minder logische lopende zin. Ik kies dan maar voor het eerste.

Ik zou het ook niet zo goed beter weten, kunnen. Lijkt mij een juiste beslissing.
Groet,
Jaap