Uit het archief
Dorsimbra
Moe, zat en beu
Ik ben niet dor of beurs. Ik ben gekooid
En schuil hier simpel binnen in een ei
Ik ben vaak saai en braaf, blijf onvoltooid
De wereld trekt hier moedeloos voorbij
Ik ben een dorpsgek
Een gewist simkaartje
Een uitgeblust brandje
Op een druilerige zaterdag
Ik dorst naar eeuwige vergetelheid
Van simulatie heb ik nooit gehoord
Soms ben ik brak, maar weet nog één, één ding
Ik ben niet dor of beurs. Ik ben gekooid
De oplettende lezer zal bij scherpzinnige analyse zien dat Remko Koplamp niet voor niets tot tot Dichter des Vaderlands is gekozen