Op zoek naar "Versvormen" van Drs. P kwam ik een recensie tegen van een bewerking van dit boek. Een zin daarin trof mij en ik citeer hem graag, omdat hij waarschijnlijk de essentie van "plezierdichter" weergeeft: "ook een bron van leesplezier voor liefhebbers van spitsvondigheid en taalacrobatiek"
Dat is een boodschap voor de zeurpieten die je hier wel eens aantreft, de mopperaars op vormeisen e.d. Dat is juist waarom het hier gaat, stelletje mopperpitten! Om plezier in het ambacht!
Maar ik moet toegeven dat ik mijzelf ook geen echte plezierdichter vind.
