Welkom, Gasten
Gebruikersnaam: Wachtwoord: Onthoud mij
Scherpe stellingen

Onderwerp: Bombastisch taalgebruik

Bombastisch taalgebruik 17 juli 2022 14:13 #1

  • Don Cennui
  • Don Cennui's Profielfoto
  • Offline
  • Gebruiker is geblokkeerd
  • Autist, Denker
  • Berichten: 353
  • Ontvangen bedankjes 79
Beste mededichters,

Bombastisch taalgebruik

Hiervan werd ik, m.n. in het begin van mijn dichterscarrière ;) (zo'n 15-20 jaar geleden begonnen), nog wel eens van 'beschuldigd'. Nadere bestudering van deze kwalificatie leerde me toen dat mijn initiële dichters'vonk' :huh: per ongeluk ernstig besmet bleek met de taligheid van de oude meesters in het Nederlandse dichterslandschap. Het heeft me de nodige worstelingen wel gekost om het ook weer uit me geramd te krijgen, haha.

Vriendelijke eufemismen ervoor heb ik in de loop der jaren natuurlijk ook leren kennen (en in mijn dichtkritiek ook zelf vaak genoeg gebezigd), zoals: creatief, hyperbolair, breedsprakig, barok, gewichtig, lyrisch, wijdlopig, en de meest (verholen) venijnige: 'hoe interessant'. :evil: :pinch:

Hoe zien (hebben ervaren?) andere dichters dat?

Beste groet, Don

P.S.: Deze discussie-uitnodiging m.n. ook aan Hans Mooi, de meester van de mini-maxi.

www.dbnl.org/tekst/dela012alge01_01/dela012alge01_01_02050.php
Show, don't tell.

It's not personal, it's just poetry.

"Dichters liegen de waarheid." (Bertus Aafjes)

Bloesem
    Te dichten is als water op het fruit
    In rijp bevroren uit een elfde spuit
Laatst bewerkt: 17 juli 2022 16:08 door Don Cennui.
Alleen ingelogde leden kunnen reageren.
Tijd voor maken pagina: 0.167 seconden

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Vroeger

laan

De laan waarin we woonden
had geen eind en geen begin,
en alles wat bestond lag daar
voor altijd tussenin.
 
We kenden elke tegel, alle bomen,
begroeven schatten in de grond.
In eenendertig stappen bij elkaar,
ons zakmes sloot een bloedverbond.
 
Kunnen we nog eens teruggaan,
al is het voor één dag?
Buiten spelen, of met de racebaan,
dat groot zijn eventjes vergeten.
 
En dan blijven voor het eten,
als het van je moeder mag.
 
Reprise in het kader van de week van de poëzie, thema vriendschap.
Hier staat een ingesproken versie: