Herfst/winter, de tijd van de eenakters, kluchten en blijspelen opgevoerd door plaatselijke amateurclubs. Daarom het volgende beginnetje:

Geesje: Nou pa, het is zo ver, je AOW
Jantien: Voelt dat niet heerlijk, vijfenzestig jaar?
Harm: Waarvan al twintig weduwnaar. Nou nee

De opdracht:
Personen: in ieder geval Harm (de vader) en zijn dochters Geesje en Jantien.
Je hoeft geen avondvullend stuk te schrijven (liever niet zelfs), maar probeer in een beperkt aantal regels toe te werken naar een situatie die het publiek meteen op het puntje van de stoel brengt. Dat het aanvoelt: nu gaat het stuiven.

En mocht je denken: wat een vreemde opdracht; Drs. P, Paul Lemmens, Driek van Wissen en Jacob Steege (Jos Versteegen) gingen jullie voor in de bundel ‘Literair assortiment’

Om ook de tragen onder ons een kans te geven (zelf haak ik al gauw af bij minder dan een week de tijd) is de deadline (voorlopig) vastgesteld op maandagavond 31 oktober.
Succes!

Naar aanleiding van een opmerking van Jaap is de deadline met het oog op het kampioenschap in Emmen verschoven naar maandagavond 14 november.

Rob,

Wat otigineel. Ik watertand. Ik zal mijn tijd nemen en het erepodium.
Hier heb ik zin in .Een familiedrama, haha.

Met groet John

Hoi Rob,

Ik heb wel over je aftrap nagedacht, maar ik heb het te druk om er echt voor te gaan zitten. Wel jammer, want je inzet is origineel en verdient wel wat meer respons. Ik kan me voorstellen dat de "Emmenaren" op dit moment ook genoeg aan hun hoofd hebben nu. Misschien dat deze reactie van mij bij anderen weer wat teweeg brengt

Groet,
Jaap

Dag Jaap,

Bedankt voor je reactie. Misschien heb je gelijk wat betreft de 'Emmenaren'. Ik neem de proef op de som en verschuif de deadline naar maandag 14 november.
Is er dan nog steeds geen of weinig respons, is er iets anders aan de hand met de opdracht. Maar dat zien we tegen die tijd wel weer.

Ich bin ein Emmenaar! De verschuiving van de deadline komt te laat, want ik had deze net af.
In het onderstaande heb ik de lay-out leesbaar gekregen met de tag [ indent], maar het blijft behelpen in BBCode

Geesje: Nou pa, het is zo ver, je AOW
Jantien: Voelt dat niet heerlijk, vijfenzestig jaar?
Harm : Waarvan al twintig weduwnaar. Nou nee
Geesje: Ach pa, kom op. Doe nou toch niet zo raar Jantien: Wij hadden ook niet echt een fijne ma
Harm : Ach dochters, dat is waar, zo was het wel Geesje: Ik weet het nog. We stonden in de krant
Jantien: Ma’s plotse dood stond als verdacht te boek Harm : Toen zij daar lag, dacht ik nog: dat ging rap Geesje: Ja pa, ondanks mijn afschuw van geweld Harm : O, zit het zo! Het was een hel! Ik dorst Jantien: Die ik had nagemaakt, gericht aan ma

Fantastisch verhaal. Maar ik bleef haken achter "ze lag nog stiller dan een zoutpilaar" en heb erover nagedacht waarom.

Stil kan twee betekenissen hebben: roerloos en zonder geluid. Het lijkt mij dat de vergrotende trap 'stiller' zelden gebruikt wordt in de betekenis 'roerloos' (immers: roerloos is roerloos - roerlozer klinkt ook wonderlijk). Aldus dringt zich hier de betekenis 'zonder geluid' op, terwijl die niet bedoeld wordt.

Ten tweede: een zoutpilaar staat, per definitie, dunkt me. Gelukkig leert het coda van 'De Dodenrit' ons dat er geen schaarste is aan drielettergrepige woorden die op - aar eindigen.

Dag Monnhauser,

Hartelijk dank voor je vriendelijke woorden en je uitgebreide commentaar.
Ik zie nu dat je ondertekent met "Enjambeert niet!". Daar ben je dus blijkbaar niet over gevallen.
Ik vind het belangrijk om vast te stellen, dat je niet blijft haken achter rijm en metrum, maar achter de inhoud.
Je opmerkingen snijden zeker hout, maar voorlopig laat ik het zo. Stiekem vind ik het wel prettig dat je blijft haken (nogmaals: zolang het niet achter rijm en metrum is).

Je hebt gelijk dat roerlozer dan roerloos niet mogelijk is, maar geluidlozer dan geluidloos strikt gesproken ook niet. Maar we zeggen wel: "doe eens wat stiller!", waar stil dus blijkbaar 'met weinig geluid' betekent.
(Dit jaar stond in de scheurkalender van Onze Taal een wekelijks rubriek over het verschil tussen Belgisch Nederlands en Nederlands Nederlands. Daaruit weet ik dat stil in België betekent 'met weinig geluid'. Die betekenis echoot in Nederland blijkbaar ook nog na.)
Voor mijn gevoel kan 'stil liggen' alleen 'roerloos liggen' betekenen. 'Stiller dan stil' is vergelijkbaar met 'witter dan wit' waarmee een wasmiddelenfabrikant ooit adverteerde.

Het woord zoutpilaar is bewust gekozen. Zo je wilt, een tweede laag in het gedicht. (Zie ik daar wenkbrauwen fronzen?)
Dat zoutpilaren in de regel staan en niet liggen, neem ik op de koop toe.

Groet,
Niels

Geesje: Nou pa, het is zo ver, je AOW
Jantien: Voelt dat niet heerlijk, vijfenzestig jaar?
Harm : Waarvan al twintig weduwnaar. Nou nee
Jantien: Da’s waar, pa, ’s avonds sjoelen, ganzenborden Geesje: Al is het met ons bridgen niets geworden
Harm : Na afloop gingen jullie zoet naar boven Jantien & Geesje: O ja, dat was gezellig bij ’t ontbijt!
(in koor)






Het lukt mij niet een mooie opmaak te maken zoals Niels dat heeft gedaan. Ik heb het met tabs en met spaties geprobeerd, maar als ik het dan toevoeg staat weer alles aan elkaar. Niels’ suggestie van [indent begrijp ik helaas niet. Tips?

Dag Bart,

Hieronder staat een voorbeeld met daaronder een uitleg

Deze regel begint weer geheel links. Deze regel begint weer geheel links.

Om je te laten zien hoe het werkt zie je hieronder nogmaals hetzelfde stukje, maar nu met alle rechte haken [ en ] vervangen door accolades { en }

{indent}Hier zie je inspringen met "indent" en het ook weer netjes afsluiten aan het einde van de regel{/indent}
Deze regel begint weer geheel links.
{indent}Deze springt in door een "indent"
Deze regel springt nog steeds in, dankzij de eerdere indent.
En deze ook
Maar na deze regels eindigt het{/indent}
Deze regel begint weer geheel links.

Groeten,
Niels

Hoi Niels,
Dank voor je instructies. Ik heb de eerste strofe aan proberen te passen maar ik doe blijkbaar toch iets fout; de namen van de personages staan nu een regel hoger dan hun tekst. (Zie boven) Weet jij wat ik nu nog fout doe?
Veel groeten,
Bart

Dag Bart,
Je doet het prima. Bij mij staan de indents ook alleen bij de regels zonder naam aan het begin.
Kijk maar eens goed naar mijn bijdrage. Bij Harm staat er nog een extra spatie voor de dubbele punt. Het blijft een beetje sjoemelen
Groet
Niels

Dank je, Niels.
Het is zo’n beetje gelukt, het is in ieder geval veel beter leesbaar. Ik had liever gezien dat de tekst verder zou inspringen, om de hele tekst gelijk aan de laatste regel te krijgen.
Veel dank,
Bart

Geesje: Nou pa, het is zo ver, je AOW
Jantien: Voelt dat niet heerlijk, vijfenzestig jaar?
Harm: Waarvan al twintig weduwnaar. Nou nee


Jantien: Maar pa, je kunt ook lekker buiten spelen? Geesje: Of lekker schaken met de "notabeelen"?

Harm: Ja lekker dames maak me effe blij
Jantien: Nou pa, nu word ik effe heel erg kwaad Geesje: En dan word je gekluisterd door de staat?

Harm: Ja mooi hè, ik betaal geen ene bon

Zonnig en droog, komend weekend. Helaas. Liever had ik storm en regen gezien. Dat je ’s morgens de gordijnen opendoet en denkt: gatver! Dat wordt geen wandelen of fietsen vandaag. En dat dan iemand roept (of dat niemand roept en jij bij jezelf denkt): dan ga je toch lekker met dat afbakvers aan de slag.
Er zijn al drie mooie kandidaten voor het erepodium. Maar als je daar liever zelf staat; afbakken kan nog tot maandagavond 0:00 uur.

Het oordeel van de jury

Ondanks de royale afbaktijd een schamele vier inzendingen. Te druk? Geen aansprekende opdracht? Een beetje uitgekeken op het afbakken?
En John, waar bleef je nou na je aanvankelijke enthousiasme?

Vier gedichten en maar één in een vaste vorm.

De tekst van Paul (op een verkeerde plek gepost, maar wel opgemerkt en meegenomen) valt op door het ontbreken van een echt rijmschema. Op rijm en metrum valt hier en daar wat aan te merken. Om die reden valt zijn bijdrage af.
En met deze inhoud ( pa gaat met pensioen en krijgt om de eenzaamheid te verlichten een kanariepiet) krijg je de handen niet op elkaar, denk ik.

Op het erepodium dus: Niels, Bart en Ben.

Voor het eindoordeel heb ik vooral gekeken naar de mate waarin voldaan is aan de opdracht:
probeer in een beperkt aantal regels toe te werken naar een situatie die het publiek meteen op het puntje van de stoel brengt.

Niels
Mooi verhaal. Pa, Geesje en Jantien, die alle drie in hetzelfde complot zitten zonder het van elkaar te weten. Zit goed in elkaar, maar na de laatste regel is het verhaal af. Het publiek heeft verder niets meer te verwachten.

Ben
Pa gaat op z’n ouwe dag in de hasjhandel tot ontzetting van zijn dochters.
Qua woordgebruik een echt Ben-gedicht. In zijn bijdrage is er nog wel een vervolg (een hooglopende ruzie misschien), maar of het echt spannend wordt…

Bart
Hanteert als enige een vaste versvorm. Een sonnet, maar wel met een ongebruikelijk rijmschema.
Hij heeft dus maar veertien regels nodig om een explosieve situatie te creëren, in de allerlaatste zin:
‘O ja, dat was gezellig bij ’t ontbijt!’
Bam! Ik zie de scène voor me. Hoe Geesje en Jantien elkaar verbijsterd aankijken.Bij het ontbijt? Maar wacht eens even…

Bart is voor mij een overduidelijke winnaar. Proficiat!

Paul, Niels en Ben, bedankt voor jullie bijdragen.

Geprobeerd mijn eigen afbaksel als .PNG te plakken, maar dat is niet gelukt. Iemand een tip?

Dank je Rob, voor de opdracht, het geduld en het juryrapport. Proficiat, Bart!

Als ik een duit in het zakje mag doen voor wat betreft de reden waarom er maar beperkt belangstelling was: zoals Jaap al aangaf, heeft het kampioenschap in Emmen, denk ik, de aandacht een beetje weggetrokken. In mijn geval speelde dat niet omdat ik niet aan het kampioenschap heb meegedaan. Voor mij was het het type opdracht: een klucht. Ik heb het geprobeerd maar kwam er niet uit. Ik vond het niet leuk om te doen, die wisselende personages. Ik vroeg me ook steeds af: wat is de meerwaarde van de vaste vorm hier? Wel heb ik het draadje met interesse gevolgd.

Wat mij betreft, Bart, graag een nieuw afbakvers! 5 dec-drukte is nog ver, tenslotte.

Mooie winnaar, gefeliciteerd Bart.
Ik ben er wel een paar keer voor gaan zitten, maar had te veel andere dingen aan mijn hoofd om tot een goede uitwerking te komen.
Groet,
Jaap

Hierbij mijn afbaksel. De opmaak blijft een beetje behelpen. Ik hoop dat ondanks dat de structuur herkenbaar blijft.

Geesje: Nou pa, het is zo ver je AOW
Jantien: Voelt dat niet heerlijk, vijfenzestig jaar?
Harm: Waarvan al twintig weduwnaar? Nou nee

Harm: En dan de koeien weg, het valt me zwaar Geesje: Harm: Geziena 18 naar het abattoir

Jantien: Je kunt van alles doen in Ons Gebouw
Geesje: Een bingo...
Harm: Jantien: Maar pa wat wil je dan?
Harm:
J + G: Een wat?
Harm:

Allereerst wil ik Rob bedanken voor zijn bijzondere opdracht en zijn jurering.

Voor ik een nieuw project begin wil ik graag het volgende in de groep gooien. Het is niet helemaal duidelijk waarom er weinig animo was voor afbakvers 23, Emmen? Een afwijkende vorm? Afbakmoeheid? Zelf vond ik de samenweksonnetten altijd ook aardig, het reageren op een soms onverwachte wijziging in het plot van zo’n vers trok me aan, waarna er een gezamenlijk product ontstaat.
Graag jullie mening over het volgende:
Is er behoefte aan afbakvers 24?
Liever weer een samenwerksonnet? Als dit de keuze wordt, weet iemand nog wie daarvoor aan de beurt is?
Zijn er andere suggesties?

Ik wacht even de reacties af.
Veel groeten,

Bart

Ik zou zeggen: gewoon doorgaan. Eerst even weer een paar simpele afbakkers en af en toe een lastiger exemplaar aanbieden, zoals een samenwerksonnet, of een eenakter. Dit naar smaak van de winnaar. Laten we proefondervindelijk bekijken wat wel en niet werkt.