Uit de nalatenschap van Herman J. Claeys: Horseblues

Een paard dat moe van paardenwerk
Zich eens wat wou verzetten dacht:
Ik ga de paardenbloemetjes
Eens duchtig buitenzetten!

Het ging een paardendancing binnen,
Koos fluks een aardig merriejong
En greep het bij haar paardenmiddel
En danste menig paardensprong.

En toen dat paard, vermoeid van 't dansen
Tevreden aan de tapkast hing
Dronk het wel twintig glazen Horse-ale
Tot het zowaar aan 't lallen ging

Het zong z'n oude lievelingswijsje:
"Daar bij die paardenmolen",
Waarna het hinnikte en zeurde:
"Wie heeft mijn lief gestolen?"

Doch daar zijn liefje was verdwenen
En zijn stabiliteit meteen
Besloot het zonder te betalen
Naar stal te keren, en ging heen.

Maar toen de barhengst protesteerde,
Sloeg het met zeven paardenkracht
Zijn paardenvoet op een der tafels
En brieste tamelijk onzacht:

'Ik vraag mij waarlijk met verbazing
Waar u zulke onzin haalt,
Is het ooit al voorgekomen
Dat een paard zijn drank betaalt?"