Ik zie je komen door de laan
op zo’n elektrisch stepje.
Een eigen bubbel heb je.
Je zoeft voorbij, kijkt mij niet aan.
Een nogal dwingend toontje
komt uit je telefoontje,
dus zie je ook die paal niet staan.


Omdat Inge voor afbakvers 18,5 een sonnette schreef, leek het me leuk om ook eens een septet te schrijven. Nando pakte dat op en vond dat ik bijna een neville had geschreven: zelfde rijmschema, ander metrum. Inmiddels is er eigen categorie en schrijven ook anderen nevilles. Het kan raar lopen.

Dit is mijn eerste echte neville. Ik houd van de afwisseling van jambische drie- en viervoeters, vooral als de drievoeters vrouwelijk rijmen en de viervoeters mannelijk. Dat vind ik ook prettig bij het aquarium, dat anders nogal hoekig wordt. Voor nevilles geldt wat mij betreft hetzelfde.