En nooit is ’t stil…!
Je ziet geen weg, geen spoor, geen huis,
Maar nooit is ’t stil.
Natuur loopt uit, de bloesem pril,
Maar altijd dat verkeersgedruis;
De koekoek klinkt als een abuis.
Want nooit is ’t stil.

Hier kan ik me goed in vinden! Jaren geleden constateerde de Friese schrijver Rink van der Velde dat het rond twee uur ’s nachts tussen de veenplassen in de Friese Wouden nog wel eens een tijdje stil kan zijn...Het is een plaag, een kwelling, je kunt de meeste andere zegeningen van de beschaving ontvluchten, maar geluidshinder niet. Lichtvervuiling en sterren die misschien satellieten of vliegtuigen zijn trouwens ook niet.
Er moet een spatie bij is ‘t.

Stil hangt het duister in het Friese veen
En eindelijk ben ik een keer alleen
Ik hoor slechts - en dan ook nog uiterst zachtjes -
Het tikje op mijn schouder en versteen

Makkers, mijdt de Friese venen.
Ruwe, doch gespierde Friezen
Kwakken u daar in hun biezen
Waar g’ als veenlijk zult verstenen.

www.veenkoloniaalmuseum.nl/framevervening.html

t3.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQji_nz...dnzMnmxBtNQ62tDblLKB

zeer geëerde dichttalenten
voor uw vers mijn complimenten
een ding moet mij van het hart:
in 't Friesche Veen daar wonen Drenten

nl.wikipedia.org/wiki/Friesche_Veen

%$#&^#!

Uit de Drenthse veenkolonies
Rijzen ’s nachts ongure tronies.
Hol en dreigend galmen zij:
“Gist’ren ik en heden gij.”

www.quofataferunt.com/images/stories/bla...s/veenlijk_klein.jpg


(Onder kroos en drab en dril
Is het uiteraard wel STIL.)