Nieuwe uitdaging voor wie zin heeft!
De tijd van het jaar bracht me op de uitgangsregels.
Es kijken of we dit vers vóór 2021 rond kunnen breien.

-

1 (a,v) Het was nog donker aan de Schilderskade
2 (b,m,1)
3 (b,m,2)
4 (a,v,1)

5 (c,m,3)
6 (d,v,2)
7 (d,v,3)
8 (c,m,4)

9 (e,v,5)
10 (f,m,4)
11 (f,m,5)
12 (e,v) Gezien, en niet onopgemerkt gebleven

13 (g,m/v,allen)
14 (g,m/v,allen)

-

1 (a,v) Het was nog donker aan de Schilderskade
2 (b,m,1)Toen Frits van Egters zwetend wakker schrok
3 (b,m,2)Hij wierp een snelle blik op vaders klok
4 (a,v,1)

5 (c,m,3)
6 (d,v,2)
7 (d,v,3)
8 (c,m,4)

9 (e,v,5)
10 (f,m,4)
11 (f,m,5)
12 (e,v) Gezien, en niet onopgemerkt gebleven

13 (g,m/v,allen)
14 (g,m/v,allen)

Ha Jolien, het was eigenlijk de bedoeling dat de eerste deelnemer regel 2 + 4 schrijft.

Ha Judy, even niet opgelet, hierbij de nieuwe versie:

1 (a,v) Het was nog donker aan de Schilderskade
2 (b,m,1)Toen Frits van Egters zwetend wakker schrok
3 (b,m,2)
4 (a,v,1) En pakte zijn pullover uit de lade

5 (c,m,3)
6 (d,v,2)
7 (d,v,3)
8 (c,m,4)

9 (e,v,5)
10 (f,m,4)
11 (f,m,5)
12 (e,v) Gezien, en niet onopgemerkt gebleven

13 (g,m/v,allen)
14 (g,m/v,allen)

Dank voor de snelle actie!

1 (a,v) Het was nog donker aan de Schilderskade
2 (b,m,1) Toen Frits van Egters zwetend wakker schrok
3 (b,m,2) Hij keek gelaten op de stoeltjesklok
4 (a,v,1) En pakte zijn pullover uit de lade

5 (c,m,3)
6 (d,v,2) Hij vroeg zich af hoe hij nou kon vergeten
7 (d,v,3)
8 (c,m,4)

9 (e,v,5)
10 (f,m,4)
11 (f,m,5)
12 (e,v) Gezien, en niet onopgemerkt gebleven

13 (g,m/v,allen)
14 (g,m/v,allen)

OPGELET: wijziging aangebracht in regel 3: koekoeksklok is stoeltjesklok geworden

1 (a,v) Het was nog donker aan de Schilderskade
2 (b,m,1)Toen Frits van Egters zwetend wakker schrok
3 (b,m,2) Hij keek gelaten op de stoeltjesklok
4 (a,v,1) En pakte zijn pullover uit de lade

5 (c,m,3) Wanneer kwam hij nu zelf eens uit de kast
6 (d,v,2) Hij vroeg zich af hoe hij nou kon vergeten
7 (d,v,3) Wat Maurits altijd al had uitgevreten
8 (c,m,4)

9 (e,v,5)
10 (f,m,4)
11 (f,m,5)
12 (e,v) Gezien, en niet onopgemerkt gebleven

13 (g,m/v,allen)
14 (g,m/v,allen)

1 (a,v) Het was nog donker aan de Schilderskade
2 (b,m,1)Toen Frits van Egters zwetend wakker schrok
3 (b,m,2) Hij keek gelaten op de stoeltjesklok
4 (a,v,1) En pakte zijn pullover uit de lade

5 (c,m,3) Wanneer kwam hij nu zelf eens uit de kast
6 (d,v,2) Hij vroeg zich af hoe hij nou kon vergeten
7 (d,v,3) Wat Maurits altijd al had uitgevreten
8 (c,m,4)En bond bestraffend zijn konijntje vast

9 (e,v,5)
10 (f,m,4)Er is helaas geen wijn maar bessensap
11 (f,m,5)
12 (e,v) Gezien, en niet onopgemerkt gebleven

13 (g,m/v,allen)
14 (g,m/v,allen)

Even een opkontje.
Wie helpt Frits en Konijn de donkere dagen door?

Judy Elfferich schreef :
Ik neem de handschoen op... hoewel het me niet meeviel om de nodige consistentie te behouden.

1 (a,v) Het was nog donker aan de Schilderskade
2 (b,m,1)Toen Frits van Egters zwetend wakker schrok
3 (b,m,2) Hij keek gelaten op de stoeltjesklok
4 (a,v,1) En pakte zijn pullover uit de lade

5 (c,m,3) Wanneer kwam hij nu zelf eens uit de kast
6 (d,v,2) Hij vroeg zich af hoe hij nou kon vergeten
7 (d,v,3) Wat Maurits altijd al had uitgevreten
8 (c,m,4)En bond bestraffend zijn konijntje vast

9 (e,v,5) ‘Op ’t nieuwe jaar nu maar het glas geheven
10 (f,m,4)Er is helaas geen wijn maar bessensap
11 (f,m,5) Al was die zwendel met die flessen rap
12 (e,v) Gezien en niet onopgemerkt gebleven’

13 (g,m/v,allen)
14 (g,m/v,allen)

Het was nog donker aan de Schilderskade
Toen Frits van Egters zwetend wakker schrok
Hij keek gelaten op de stoeltjesklok
En pakte zijn pullover uit de lade

Wanneer kwam hij nu zelf eens uit de kast
Hij vroeg zich af hoe hij nou kon vergeten
Wat Maurits altijd al had uitgevreten
En bond bestraffend zijn konijntje vast

‘Op ’t nieuwe jaar nu maar het glas geheven
Er is helaas geen wijn maar bessensap
Al was die zwendel met die flessen rap
Gezien, en niet onopgemerkt gebleven’

Dry January viel wel te doorstaan
Maar bij de wildpastei liet hij een traan

Het was nog donker aan de Schilderskade
Toen Frits van Egters zwetend wakker schrok
Hij keek gelaten op de stoeltjesklok
En pakte zijn pullover uit de lade

Wanneer kwam hij nu zelf eens uit de kast
Hij vroeg zich af hoe hij nou kon vergeten
Wat Maurits altijd al had uitgevreten
En bond bestraffend zijn konijntje vast

‘Op ’t nieuwe jaar nu maar het glas geheven
Er is helaas geen wijn maar bessensap
Al was die zwendel met die flessen rap
Gezien, en niet onopgemerkt gebleven’

Alleen konijngepiep en ’t Friese uurwerk
weerklinken in de stilte vóór het vuurwerk

Het was nog donker aan de Schilderskade
Toen Frits van Egters zwetend wakker schrok
Hij keek gelaten op de stoeltjesklok
En pakte zijn pullover uit de lade

Wanneer kwam hij nu zelf eens uit de kast
Hij vroeg zich af hoe hij nou kon vergeten
Wat Maurits altijd al had uitgevreten
En bond bestraffend zijn konijntje vast

‘Op ’t nieuwe jaar nu maar het glas geheven
Er is helaas geen wijn maar bessensap
Al was die zwendel met die flessen rap
Gezien, en niet onopgemerkt gebleven

Ik zal me straks aan niemand verder storen
Het heeft geen zin want alles is verloren’

Het was nog donker aan de Schilderskade
Toen Frits van Egters zwetend wakker schrok
Hij keek gelaten op de stoeltjesklok
En pakte zijn pullover uit de lade

Wanneer kwam hij nu zelf eens uit de kast
Hij vroeg zich af hoe hij nou kon vergeten
Wat Maurits altijd al had uitgevreten
En bond bestraffend zijn konijntje vast

‘Op ’t nieuwe jaar nu maar het glas geheven
Er is helaas geen wijn maar bessensap
Al was die zwendel met die flessen rap
Gezien en niet onopgemerkt gebleven’

De droefheid grijpt je danig bij de keel
Maar ooit valt God’s Genade hem ten deel

Het was nog donker aan de Schilderskade
Toen Frits van Egters zwetend wakker schrok
Hij keek gelaten op de stoeltjesklok
En pakte zijn pullover uit de lade

Wanneer kwam hij nu zelf eens uit de kast
Hij vroeg zich af hoe hij nou kon vergeten
Wat Maurits altijd al had uitgevreten
En bond bestraffend zijn konijntje vast

‘Op ’t nieuwe jaar nu maar het glas geheven
Er is helaas geen wijn maar bessensap
Al was die zwendel met die flessen rap
Gezien en niet onopgemerkt gebleven’

Het inzicht kwam al nippend aan zijn glas
Dat hij gewoon een flessentrekker was

Ha, alle Fritsen zijn binnen!
Buiten sneeuwt het zachtjes, de jury gaat zich beraden.

Dank voor jullie geduld met de jury!

Samenwerksonnet nummer XXVII ging van start net na de kerst, met uitgangsregels gebaseerd op de eerste resp. laatste pagina van De avonden. Zou het iets Reve-getrouws worden, of juist een heel andere kant op gaan?

Jolien gooit dadelijk Frits erin, met een pullover (die ik meteen voor me zag).

Blijkbaar hangt Frits’ horloge vanmorgen niet aan de spijker aan de muur, want Niels laat onze held op de klok kijken - een koekoeksklok die bij nader inzien een stoeltjesklok blijkt (ik was erg benieuwd waarom). En hij neemt ons mee in een beginnende gedachtegang van Frits.

Hendrik vult die gedachtegang in met enerzijds een woordgrap n.a.v. regel 4 (over het in het boek Grote Verzwegene) en anderzijds een verwijzing naar de louche praktijken van Maurits Duivenis.

Otto maakt de logische stap van Maurits naar het arme Konijn. En introduceert in regel 10 de door moeder Van Egters gekochte fles appel-bessen.

Toen gebeurde er een tijdje niks. Er was niet veel ruimte meer om alles aan elkaar te breien en af te hechten, bovendien moest er gerijmd worden op bessensap.

Remko lost dit op met zwendel en flessen rap. Het nieuwe jaar blijkt zowaar al aangebroken (dus het boek is zo goed als uit).

In de slotregels van Hendrik denkt Frits na de appel-bessentreurnis Dry January wel door te kunnen komen, maar houdt hij het niet droog als hij wildpastei krijgt voorgeschoteld (Flappie?).

Bij Niels is Konijn nog niet uit zijn lijden verlost, en komt het rijmtechnisch goed uit dat de klok niet in het Zwarte Woud is gefabriceerd.

Bij Remko geeft Frits zich, ja zo is ie, over aan mismoedige gedachten.

Bij Otto zijn wij lezers het (toch?) die droefenis ervaren; maar voor de schrijver is er hoop.

Jolien laat Frits tot het besef komen dat Maurits (of hijzelf?) de boel heeft opgelicht met die nepwijn.

Allemaal heel elegant opgelost. Het was niet eenvoudig dit keer!
Er kan er maar eentje winnen… en dat is Niels: hij biedt de medespelers een fijne opening in regel 6, en zet een sfeervol eindbeeld neer (show, don’t tell) waarmee het vers, perfect getimed, mooi op z’n pootjes terechtkomt.

Achteraf bezien zou het ook wel wat zijn geweest om dit sonnet pas nu te schrijven. De avonden in tijden van avondklok.

Gefeliciteerd, Niels!

Kijk eens aan, wat een verrassing. Bedankt, jury.
Ik ga eens goed nadenken over het volgende samenwerksonnet

Judy Elfferich schreef : In deze setting leek een stoeltjesklok mij passender.

Judy Elfferich schreef : En zo heb je later nog flink plezier van een eerdere keus.

Jolien van Eke schreef : Bedankt Jolien