OP EEN TAKSHOND

Een ‘groene’ takshond in Ten Boer
verorbert vegetarisch voer
en laat zijn plas alleen maar stromen
tegen onbespoten bomen
Hij blaft nadenkend: “Misschien straks
noemt iedereen me ecotaks”


r2 was:
eet uitsluitend vegetarisch voer

Leuk Hans,
Let nog even r2 en r4. Die lopen niet lekker
Groet,
Jaap

Compliment voor de geestige clou, ben het wel met Jaap eens, maar zijn opmerkingen kunnen wel opgelost worden.

c.a.
Frits

Uiteraard Jaap en Frits (dank voor jullie reactie) "missen" r2 en r4 een eerste beklemtoonde lettergreep. Daar was en ben ik me zeker van bewust. Echter de discussie over "breken" met een vast metrum om het zinsritme levendig te houden, is al oud . Ik vind het bijvoorbeeld in mijn geval geenszins de cadans verstoren, dus heb ik er bewust voor gekozen.

Een leuke clou. Jammer dat jij je niets aantrekt van de commentaren van Jaap en Frits.

Een misverstand Bas: ik trek me zeker aan wat anderen aan kritische opmerkingen over mijn producten maken. Het zet met altijd aan het denken, maar in dit geval had ik een stuk denkwerk al eerder gedaan toen ik dit versje maakte en heb toen bewust (wél beseffend dat er commentaar op zou komen) de zaak zo gelaten, temeer -nogmaals- omdat deze discussie oud is en de meningen verdeeld zijn over de wijzen waarop ter wille van cadans en levendigheid afgeweken kan worden van vigerende opvattingen ten aanzien van het metrum.

Jaja.

En nog even Bas (afgezien van je merkwaardige "jaja" reactie):
Niks aantrekken van kritiek is heel wat anders dan kritiek -met alle respect daarvoor- op je in laten werken en uiteindelijk voor je eigen opvatting kiezen.

Bedankt voor je antwoord, Hans.
Ik kan je redenering wel volgen waar het r.4 betreft, want daar valt nu automatisch een pauze. Met r. 2 kan ik nog steeds niet zo goed uit de "voeten".

Groet,

Jaap

Jij ook bedankt Jaap.Variëren met en 'zondigen' tegen het metrum blijft een interessant fenomeen en uiteraard voer voor discussies tussen rekkelijken en preciezen. Mede door jouw opmerking heb ik r2 veranderd, ook een heel klein beetje ter wille van de alliteratie.

Dag Hans,
Uiteraard bepaalt de dichter hoe zijn/haar gedicht eruit ziet. Geen punt. Je argument om op drie plaatsen metrisch af te wijken, ging hier echter niet helemaal op. Zo'n afwijking is toegestaan, vaak zelfs wenselijk om een 'dreun' in de maat op te lossen, en dan op een plek in het vers met een extra attentiewaarde. In dit vers van 6 regels kun je moeilijk van een hinderlijk dreun spreken. Maar het blijft jouw vers en daarom is het goed dat je tenminste de eerste antimetrie hebt opgelost. De tweede wordt, zoals Jaap al opmerkt, deels teniet gedaan door de onbeklemtoonde laatste lettergreep in de vorige regel. Deze antimetrie is inderdaad veel minder storend. Dat geldt wat mij betreft niet voor de derde maatafwijking in de voorlaatste regel waar de klemtoon van misschien op de tweede lettergreep valt.

c.a.
Frits

Dank wederom Frits voor je heldere commentaar.
Zullen we maar afspreken dat we hier verder niet gaan .bakkeleien over het feit dat idiolectisch of anderszins gezien, de klemtoon in het woord "misschien" kan variëren?
Recht hartelijke groet.