De ochtenden beginnen met papier
waarop het laatste nieuws weer is te lezen
(geen houdbaarheid kan zo kortstondig wezen)
dus heerst kolommen lang de stilte hier.

 

Ik zwijg graag urenlang voor mijn plezier
en ledigheid dient alom hooggeprezen,
toch hecht ik aan de omgangsvorm in dezen:
men leest geen krant in ’t bijzijn van een dier.

 

Ik ben gelukkig niet als hond geboren,
het noodlot viel me goddank niet te beurt
om blaffend bij een meute te behoren

 

ofschoon het mijnerzijds wel wordt betreurd
dat ik nooit mijn beheersing heb verloren:
wat had ik graag zo’n krant een keer verscheurd.