Dag allemaal,
Kennen jullie de bundel Disoriëntaties van Evi Aarens? Nee? Jammer. Want het is een sonnettenkransenkrans. En nog wel een zeer fraaie. Aarens schrijft behoorlijk vormvast (nee, niet zo strak als menig light verse-dichter hier), maar het is vooral inhoudelijk een erg sterke bundel.
De vraag is: wie is Evi Aarens? Ben ik het? www.tzum.info/2021/11/nieuws-jeroen-dera...hter-het-pseudoniem/ Of toch Ilja Leonard Pfeijffer? meandermagazine.nl/2021/11/heteronymie/
Wie durft nog wat suggesties te doen? En dan graag met argumentatie.
Groeten!
Bas

Ik heb de bundel gekocht uit nieuwsgierigheid. Vanwege de recensies.
Al lezende kwam ik tot de merkwaardige conclusie dat dit werk nooit door een jong iemand geschreven kon zijn, tenzij er in de borst een oeroude ziel valt te ontwaren.

De vraag of dit werk door een vrouw geschreven is of door een man, die een vrouw ten tonele voert, wil ik nog even het midden laten maar ik neig naar het laatste.

De inhoud en opbouw doet me denken aan een gestudeerd classicus die niet schroomt oude en nieuwe gedachten aan elkaar te verbinden. De vele citaten, die ook in de kritieken genoemd worden, laten zien dat er een zeer belezen dichter aan het werk is.
En ja, poëtisch valt er het nodige op aan te merken. Daar zit an sich een aardig essay in.

Is de titel "Disorientaties" bewust zo gekozen om de lezer al van meet af aan van het pad te sturen?

De naam van de dichter mag wat mij betreft een pseudoniem zijn, de kans dat Evi Aarens een anagram is van "reviaanse" is mijns inziens redelijk groot. En als er één schrijver is in dit taalgebied die...

Als bovenstaande assumpties allemaal waar blijken te zijn dan is het heel goed mogelijk dat I. L. P. dit werkje heeft gefabriceerd.

Hartelijke groeten,
Ben Hoogland

Inderdaad een geweldige bundel!
Het is een kwestie van uitsluiten. Pfeijffer is m.i. de enige die zo'n kransenkrans technisch en met zoveel intertekstualiteit/allusies zou kunnen volbrengen. Van Olax is dit jaar zijn vijfde kranswerk verschenen (in z'n eentje geschreven!), maar zijn thematiek verschilt zonneklaar van Evi Aarens, getuige de titels van zijn bundels. De vijfde is getiteld: Zo feestend leef ik naar het einde toe.
Jongenelen heeft ongetwijfeld voldoende kennis in huis maar had het te druk met promoveren en uitgeven van o.m. alweer een sonnettenkransenkrans....
Weliswaar kon Pfeijffer met zijn 'eenvoudige' sonnettenkrans (15 klinkdichten) al op kritiek rekenen (zowel technisch als over de geschiedenis van kransenkransen) van onze onvolprezen hoofdredacteur Jaap van den Born, die het nodig vond acuurt een sonnettenkrans als reactie te schrijven. Lees hier. Giro giro tondo dateert van 2015. In zes jaar tijd kan een dichter veel leren. In die 211 sonnetten zal zich trouwens best nog wel een metrische hapering bevinden of rijk rijm. Bij een gedicht ben ik streng, bij tweehonderd stuks aanzienlijk minder.

Ha Ben,

Is de titel "Disorientaties" bewust zo gekozen om de lezer al van meet af aan van het pad te sturen?
Disorientaties is Engels, desoriëntaties is Nederlands. Een zogenaamd foutje van een schrijfster die in Engeland woont, de lezer hoe dan ook wil desoriënteren? Of verwijst de titel naar Dis, de stad uit de benedenhel, ook niet geassocieerd met de rechte weg?
Je zult 'versificatorisch' bedoelen i.p.v. 'poëtisch' in En ja, poëtisch valt er het nodige op aan te merken.
Kortom, ik meen te merken dat de titel bij jou al een uiterst subtiel verwarrend effect heeft, Ben

Groet,
Inge
.

Gelukkig bedoelen we hetzelfde, Inge.

dys-
(Gr) δύς dus- (slecht)
ter vorming van woorden die te maken hebben met slecht, verkeerd, gebrekkig

En ja, vreemd dat er in de titel een schijnbare verengelsing wordt gebruikt terwijl dat in het hele gedicht verder niet voorkomt.

Ik bedoelde idd verstechnisch maar veranderde dat later in poëtisch... even niet goed nagedacht...

Met groet, Ben

Disorientaties, i.p.v. desorientaties - misschien van Van Dis?

Haha, Hendrikje. Misschien Jaap van Dissel