Natuurlijk is er gul en goed gesproken
Het fraaie werk waaruit je zo vaak las
Je onverwoestbaar mooie vlinderdas
Het werd met lof en liefde opgedoken

Natuurlijk zijn er flessen aangebroken
En hieven wij op jou een laatste glas
En bleef Het Mooiste Meisje Van De Klas
En nog meer moois door onze hoofden spoken

Maar ook zijn er sigaren aangestoken
Omdat jij daar zo’n liefhebber van was
En keken wij, de ogen half geloken
Verzonken in gedachten naar de as

Begraven worden, Driek, dat geeft geen pas
Jij had vandaag verdorie moeten róken!

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

IM Gerrit Komrij

Tot wie zal ik mij wenden op die dag
als men jou begraaft? Tot de godvergeten
Schikgodinnen met hun verkrampte meten
en knippen van je levensdraad? Ik mag
niet het zwaard zijn dat in een sterrenslag
om je terugkomst, banen van planeten
verstoort. En jij? Jij zult geen hartenkreten
meer horen bij het halfstok van de vlag.
Zo’n lage, sublieme wreedaardigheid
moet haast wel door een god worden bedreven
een wrede afgunstige god die, Tijd
projecterend op hun kwetsbare streven,
het aardse bestaan van de mens benijdt
en daarom Gerrit, verlies jij je leven