Ik vind mijn tante ronduit zo’n gevaar
Dat ik het mens van lieverlee vervloek
Want zij verwaarloost mijn belang in haar

Als ik haar straks vol valse hoop bezoek
Leg ik bananeschillen op haar pad
Of stop een gifspin in haar onderbroek

Ik hou haar kopje onder in het bad
En laat haar kletsnat in de vrieskou staan
Of maak haar tegelvloer met reuzel glad

Ze drinkt per dag een fles of drie jenever
En ziet zo geel als zwom ze in saffraan
Ze trekt zich van mijn erfenis niets aan:
Toevallig is dat wel haar donorlever


Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Fladderak - Groninger streekproduct 7



Mooi! Riep het schaap Veronica, nu gaat het echt gebeuren.
Dit reisje stond al heel wat jaartjes op mijn emmerlijst:
een kombie-reis naar Groningen, mét proeven van likeuren.
Ze kocht vier kortingkaartjes, heel voordelig afgeprijsd.

Toen belde ze de dames Groen om hen te inviteren.
Die waren reuzeblij met dit uitnodigend gebaar.
De dominee werd enthousiast en kwam in hoger sferen:
Agricola, Praedinius, ik heb mijn preek al klaar.

De trein trok op. De dames Groen, in reistenue gestoken,
verzorgden reeds de koffie met wat lekkers uit de mand.
De dominee sprak: jammer toch dat men hier niet mag roken.
Ach gut, zeiden de dames Groen, neemt u de ochtendkrant.

Ze lunchten op de Grote Markt bij de Martinitoren,
de binnenstad was prachtig en de broodjes smaakten top.
Graag nog een puntje, liet het schaap Veronica zich horen.
De dominee sprak: matigheid, u hebt er negen op.

De middag bood een taxirit en aangenaam vertoeven:
een wurksjop in het fraaie Hooghoudt’s distilleerpaleis.
De ketels waren mooi gepoetst. Veronica mocht proeven:
eerst dacht zij aan citroenschil, dan kaneel en steranijs.

Ze nipte van de Fladderak en kreeg een flesje mee.
De reis terug was zweverig: de trein voer over zee.