Het werk van Harry Mulisch dat ik ken
Mist ziel en is gekunsteld, te bedacht
Mij heeft het weinig leesgenot gebracht
Het blijft steriel, ondanks zijn vlotte pen
Waar ik dus absoluut geen heil in zie:
Dat men hem rekent tot de Grote Drie
Vervoerd naar verten door een schuit uit China
Een tot de kiel verroeste brik, bejaard
Met vuurwerk hopend op behouden vaart
Vol vage vracht en olievaten (‘Fina’)
Als nautisch lifter was het mij veel waard
Al stuiterde ik als een ballerina
Op zee en tropenkoorts en van de kina
Zo’n avontuur van ouderwetse aard
Aan boord te zijn, te lezen: Slauerhoff
Alleen in zijn gedichten kon hij wonen
Nooit vond hij ergens anders onderdak
Voor Slauerhoff heb ik sindsdien een zwak
Die rusteloze scheepsarts kon mij tonen:
Ook reizen door de poëzie is tof
Dit gedicht was bij de beste 8 van de autobiografische sonnettenwedstrijd.