Homo olympicus
Heerlijk die man van me,
Sprak laatst mijn vrouw
Tot een kennis van ons
Hij gaat in bed voor een
Goudenmedaillestunt
Maar komt niet eens
In de buurt van het brons
Uit het archief
Grimlach
Mazzel
De clown heb ik gespeeld, het lieve kind
Ik was de favoriet van iedereen
Nu ik volwassen ben, sta ik alleen
Geen mens die mij ooit om mezelf bemint
Och ja, mijn treurnis heeft ook wel haar nut
Dit distichon heb ik eruit geput